چکیده: روند رو به رشد رقابت در بازار، دستیابی به مزیت رقابتی را پیچیده‌تر کرده و ارتقای عملکرد سازمانی به‌عنوان یکی از دغدغه‌های اصلی مدیران عالی سازمان‌ها مطرح می‌باشد. مطالعات و تحقیقات پیشین بر تأثیر بسزای سبک رهبری در عملکرد سازمانی صحه گذارده و رهبری تحول‌آفرین را به‌عنوان مؤثرترین سبک رهبری در عملکرد سازمان‌ها معرفی می‌کنند. لیکن همواره حلقه‌های مفقوده بسیاری در بررسی رابطه بین سبک رهبری با عملکرد سازمانی وجود داشته که عوامل سازمانی، مهمترینِ این حلقه‌های مفقوده بوده‌اند. از این رو تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطة میان رهبری تحول‌آفرین و عملکرد سازمانی با میانجی گیری متغیرهای تعهد سازمانی و توانمندسازی کارکنان انجام گرفته تا گامی در جهت ارتقای عملکرد با استفاده از اثرگذاری بر روی عوامل دخیل در این رابطه برداشته شود. این تحقیق از نوع کاربردی می باشد و بخش های مختلف پالایشگاه گاز شهید هاشمی نژاد خانگیران و کارکنان روزکار این شرکت به‌عنوان مطالعه موردی انتخاب گردیده که به کمک فرمول تعیین حجم نمونه و روش نمونه گیری ساده،نمونه مورد مطالعه 205 نفراز کارمندان پالایشگاه انتخاب گردیدند و از ابزار پرسش‌نامه جهت جمع‌آوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق که از نرم‌افزارهای اس.پی.اس.اس و لیزرل استخراج شده نشان می‌دهد که اگرچه رهبری تحول‌آفرین به صورت مستقیم بر عملکرد سازمانی کارکنان این سازمان تأثیر مثبت نداشته، لیکن این رابطه با ایفای نقش میانجی توانمندسازی کارکنان پر رنگ گشته و ضرورت توجه به این متغیر در ارتقای عملکرد سازمان‌ تبیین می‌گردد. به‌علاوه، فرض اثر میانجیگری تعهد سازمانی بر عملکرد در سازمان‌ مورد مطالعه اثبات نگردیده که این امر به‌دلیل وجود متغیرهای مداخله‌گر می‌باشد؛ پیشنهاد می‌گردد در تحقیقات آتی به شناسایی و بررسی این متغیرها پرداخته شود.