چکیده: این پژوهش با هدف بررسی سوادمالی دانش‌آموزان ایرانی، با تأکید بر شناسایی نیازها، تحلیل موانع و ارائه الگوهای مبتنی بر آینده‌پژوهی انجام شده است. با استفاده از رویکردی سیستماتیک، عوامل کلیدی مؤثر بر سوادمالی، شامل آموزش آکادمیک، سیاست‌های دولتی، آگاهی مالی، پلتفرم‌های دیجیتال، تأثیرات خانواده، فناوری‌های مالی، شرایط اقتصادی خردوکلان، تأثیرات رسانه‌ای، همسالان، تسهیلات قانونی، محیط کسب‌وکار، عوامل فردی، برنامه‌های بلاک چینی و موانع قانونی شناسایی و بررسی شدند. با استفاده از رویکردکیفی با استفاده از روش دلفی، خبرگان آموزشی و مرور پژوهش های دیگر، متغیرهای پژوهش بدست آمده است. با استفاده از روش گلوله برفی و خبرگان مالی بااستفاده از روش میک مک به شناسایی ارتباطات و تأثیرات متقابل میان متغیرها شده است. این روش تحلیلی به‌عنوان ابزاری توانمند، امکان ارزیابی عمیق همزمان تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم متغیرها بر یکدیگر را فراهم کرده و ساختاری شبکه‌ای از عوامل تأثیرگذار ارائه کرده است. نتایج کلیدی تحقیق حاکی از آن است که آموزش آکادمیک، سیاست‌های دولتی، تسهیلات قانونی و متغیرهای فناوری به‌عنوان محرک اصلی(تاثیر گذار) در شکل‌دهی سوادمالی برجسته هستند و تأثیرات گسترده‌ای بردیگر متغیرها دارند. متغیرهای فناوری ازجمله فناوری‌های نوین مالی و پلتفرم‌های آنلاین به‌عنوان متغیر‌های با بیشترین تاثیرگذاری در آینده معرفی شده‌اند که می‌توانند به‌طور مؤثری به گسترش سوادمالی کمک کنند. در این مطالعه، الگوهای مختلفی برای توسعه سواد مالی در آینده ترسیم شده است. این الگوها شامل تأثیرات تحول در فناوری‌های مالی، تغییرات در سیاست‌های آموزشی و اقتصادی و تقویت نقش خانواده‌ها و جامعه در ارتقای سوادمالی دانش‌آموزان می‌شود. در نتیجه‌گیری، این پژوهش بر لزوم اتخاذ رویکردی چندبعدی برای ارتقای سوادمالی تأکید دارد که ترکیبی از سیاست‌گذاری، آموزش مدرن و بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته است. الگوی بازخوردی ارائه‌شده در این تحقیق، نه تنها به تحلیل وضعیت فعلی کمک می‌کند، بلکه به‌عنوان نقشه‌ای راهبردی برای آینده‌ای پایدارتر طراحی شده است. این مدل، رویکردی جامع برای سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران فراهم می‌آورد تا برنامه‌های مؤثرتری برای توسعه سوادمالی طراحی کنند.