چکیده: بدون‌شک رشد و توسعه اقتصادی کشورهای پیشرفته بدون مصرف انرژی کافی امکان‌پذیر نبوده است اما مصرف انرژی موجب آلایندگی محیط زیست نیز شده و نگرانی‌هایی را درباره گرم شدن کره زمین و تغییر اقلیم ایجاد کرده است. بنابراین کشورهای پیشرفته هر چه بیشتر به سمت افزایش بهره‌وری انرژی و جایگزین کردن انرژی‌های تجدیدپذیر به جای انرژی‌های تجدیدناپذیر گرایش پیدا کرده‌اند. از سوی دیگر،‌ حفظ و ارتقای توسعه اقتصادی به ویژه بهبود شاخص توسعه انسانی برای همه کشورها از جمله کشورهای توسعه‌یافته حیاتی است. با توجه به این مسائل، پرسش این است که مصرف بیشتر انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش آلایندگی چه تاثیری بر شاخص‌های توسعه کشور‌های توسعه‌یافته به ویژه شاخص توسعه انسانی دارد؟ بنابراین هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر انتشار گازهای آلاینده بر شاخص توسعه انسانی در کشورهای منتخب توسعه‌یافته است. به عنوان اهداف فرعی تاثیر متغیرهای مصرف انرژی تجدیدپذیر و رشد اقتصادی بر شاخص توسعه انسانی نیز بررسی می شود. بدین منظور از دادههای تابلویی کشورهای OECD در دوره 2020-2000 استفاده می‌شود. نتایج آزمون‌های مانایی پانل نشان می‌دهد ترکیبی از متغیرهای I(0) و I(1) در مدل وجود دارد. بنابراین با روش Panel-ARDL یا MG رگرسیون برآورد می‌گردد.