چکیده: این پژوهش به نقش بازدارندگی برند بر کاهش ارزش شرکت‌ها در مواجهه با شوک‌های کوتاه مدت بازار می‌پردازد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی است و در زمرة پژوهش‌های علی و پس‌رویدادی مبتنی بر داده‌های عینی است. در این پژوهش جامعة آماری پژوهش شامل کلیه شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال‌های 1388 تا 1397 است. این جامعة آماری شامل کلیة شرکت‌هاست که برای نمونه‌گیری از روش حذفی استفاده‌ گردید و نهایتاً نمونه‌ای شامل 94 شرکت با 11280 دادة ماهانه انتخاب شد. پس از گردآوری داده‌های مورد نیاز پژوهش، جهت محاسبه و آماده سازی متغیرها از نرم افزار اکسل استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از نرم‌افزار Eviews استفاده شده است. طبق فرضیه‌های پژوهش و با در نظر گرفتن دو بعد زمان و مقطع جمع‌آوری، برای آزمون فرضیه‌ها‌،‌ مدل رگرسیون‌ پانلی در نظر گرفته‌شده است و متغیرها‌ی پژوهش به سه دسته متغیر وابسته‌، مستقل و کنترلی طبقه‌بندی‌شده است. متغیر وابسته مربوط به لگاریتم قیمت سهام و ارزش تخمینی برند در طول سال، متغیر مستقل مربوط به شاخص کل بورس، شوک بازار (شوک ناشی از حجم معاملات و شوک ناشی از شاخص) و ارزش تخمینی برند (با استفاده از مدل میانگین سود دموداران) است و متغیر کنترل شامل سود خالص،‌ ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و لگاریتم طبیعی ارزش روز حقوق صاحبان سهام است. یافته‌های پژوهش نشان داد که تغییرات مثبت برند بر قیمت سهام تأثیر مثبت دارد و تغییرات منفی برند بر قیمت سهام تأثیر منفی دارد و شدت تغییرات منفی بیشتر است؛ در ضمن تغییرات مثبت در بازار سهام بر قیمت سهام تأثیر مثبت غیر خطی دارد و تغییرات منفی در بازار سهام بر قیمت سهام نیز تأثیر منفی غیر خطی دارد. نتایج دیگر این پژوهش حاکی از آن است که شوک‌های بازار حاصل از حجم معاملات تاثیر منفی بر ارزش شرکت دارد و شوک‌های حاصل از شاخص تاثیر منفی بر ارزش شرکت دارد و در نهایت مهم‌ترین یافته این پژوهش حاکی از آن است که شوک‌های بازار تأثیر منفی کم‌تری بر ارزش شرکت‌های با برند قوی نسبت به ارزش شرکت‌های با برند ضعیف دارند.