چکیده: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی استراتژی معاملاتی حدضرر در مقابل استراتژی خرید و نگهداری در بورس اوراق بهادار ایران است. مطالعه حاضر شامل 30 شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران در دوره های سه ماهه طی سالهای 1388 تا 1397 است که جمعا شامل 953 دوره سه ماهه می باشد .در این پژوهش، برای محاسبه بازده استراتژی حد ضرر، از دو روش استراتژی حد ضرر معمولی(SL1) و حد ضرر دنباله دار(SL2) استفاده شده است. برای بررسی ارتباط بین متغیرها از نرم افزار های Eviews و SPSSاستفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که میان بازده استراتژی های حدضرر و استراتژی خرید و نگهداری، همبستگی معنی داری وجود دارد. آنالیز معنی داری و آمارتوصیفی بر روی متغیرها انجام شد و نتایج آزمون مقایسه ای نشان داد که در بازه سه ماهه، استراتژی حدضر(SL2) بهتر از دو استراتژی دیگر عمل کرده است، همچنین برای بازده های ماهانه نیز می توان گفت که عملکرد استراتژی حدضرر نسبت به استراتژی خرید و نگهداری بهتر است. نتایج آزمون های ناپارامتریک ویلکاکسون و آزمون علامت نیز بهتر عمل کردن استراتژی حدضرر (SL2)را تایید کرد. به منظور بررسی رفتار مومنتومی بازده استفاده از هر کدام از استراتژی ها، پس از تشکیل سری زمانی بازده از سال های 1388 تا 1397، آزمون های سری زمانی از قبیل آزمون ریشه واحد، خود همبستگی، آزمون رفتار مومنتوم و آزمون ناهمسانی واریانس انجام شد. نتایج آزمون ریشه واحد، نشان از نبودن ریشه واحد در سه استراتژی داشت و نتایج آزمون خودهمبستگی و ناهمسانی واریانس نشان داد که در بازه های ماهانه، این استراتژی ها دارای خود همبستگی و ناهمسانی واریانس نیستند. به علاوه، نتایج آزمون رفتار مومنتوم نشان از عدم رفتار مومنتومی بازده اکتسابی مبتنی بر استراتژی های خرید و نگهداری و حدضرر(SL1 , SL2) داشت. در مجموع، نتایج مذکور نشان داد که در بورس اوراق بهادار ایران، استراتژی(SL2) نسبت به هر دو استراتژی (SL1) و استراتژی خرید و نگهداری عملکرد بهتری داشته است.