چکیده: بلایای طبیعی مانند زلزله، سونامی و طوفان، هر ساله باعث آسیب های فوق العاده ای می شوند. به منظور کاهش تلفات و خسارات اقتصادی در مرحله پاسخ، واحد امداد و نجات باید به طور کارآمد برنامه ریزی شده وتخصیص داده شود. از آنجا که این مسئله یکی از موضوعات کلیدی در پاسخ اضطراری می باشد و به ندرت در ادبیات موضوع به آن پرداخته شده است، این تحقیق، یک مدل پشتیبانی تصمیم گیری مربوطه که مجموع زمان اتمام حوادث که توسط شدت آنها وزن دهی شده است را به حداقل می رساند، توسعه می دهد. این مسئله ارائه شده یک تعمیم از مسائل زمان بندی ماشین های موازی با ماشین های نامرتبط است و از آنجا که با داده های غیر قطعی سرو کار داریم لذا مدل بهینه استوار نیز ارائه شده است. در ادامه روش محدودیت اپسیلون جهت حل مدل دو هدفه به کار رفته است و در نهایت بهینه ترین الگوی تخصیص تیم های امداد به حوادث (ایستگاههای تقلیل فشار مرزی) بازای هر هدف تعیین شده است.