چکیده: کمردرد یکی از علائم رایج در بالغین محسوب می‌شود و شیوع بالای آن در نوجوانان به علت ارتباطش با نوع مزمن آن در سنین بالاتر مورد توجه همگان است. شواهد نشان می‌دهد که این میزان در ورزشکاران در سطح رقابتی فعالیت می‌کنند بالاتر از جمعیت همسن غیر ورزشکار است. بر اساس شواهد تاکنون در خصوص ارتباط بین قدرت عضلات تنه و کمردرد به طور گسترده بررسی شده است اما در بین ورزشکاران فوتبالیست نوجوان این ارتباط تا کنون کمتر بررسی شده است. تحقیق حاضر یک مطالعه مقطعی–مقایسه‌ای است. که هدف آن بررسی عوامل شایع کمردرد در ورزشکاران نوجوان فوتبالیست می‌باشد. بدین منظور بر اساس پرسش‌نامه کمردرد تعداد 30 نفر نونهال و نوجوان فوتبالیست در قالب دو گروه با کمردرد و بدون کمردرد انتخاب شدند. پس از آن عوامل مختلف مانند سن، قد، وزن، میانگین ساعت تمرین در هفته، تفاوت طول دو اندام تحتانی، کوتاهی عضلات همسترینگ، استقامت عضلات پشت و کمر، میزان انعطاف‌پذیری عضلات پشت و کمر، قطر عضلات دیواره شکم و مولتیفیدوس‌ها انجام شد سپس ارتباط بین عوامل فوق و کمردرد و همچنین نمره VAS با برخی از عوامل بالا مورد بررسی قرار گرفت. سپس برای بررسی تفاوت نمره‌های بین دو گروه از آزمون‌های مختلف آماری در سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 بررسی شدند. نتایج تحقیق نشان داد که بین میانگین متغیرهای سن، قد، وزن، میانگین ساعت تمرین در هفته، و استقامت عضلات پشت و کمر، کوتاهی عضلات همسترینگ، میزان تقارن و ثبات مچ پا و میزان انعطاف‌پذیری عضلات پشت و کمر، قطر عضلات مولتیفیدوس و مایل خارجی و کمردرد در فوتبالیست‌های نونهال و نوجوان ارتباط معنی‌داری وجود ندارد. اما بین میانگین متغیرهای قطر عضلات مایل داخلی و راست شکمی با کمردرد در بین دو گروه معنی‌دار می‌باشد. بنابراین به مربیان رده‌های نونهالان و نوجوانان پیشنهاد می‌شود با توجه ارتباط عوامل فوق با کمردرد، در کنار تمرینات تکنیکی و تاکتیکی، برنامه‌های بدنسازی به منظور تقویت عضلات شکم و کمر با هدف پیشگیری از کمر درد توجه ویژه مبذول دارند.