چکیده: مقدمه: شیوع گسترده ویروس کرونا تمامی جنبه های زندگی انسان را تحت تاثیر قرار داده است و سلامت جسمانی و روانی انسان را با خطر مواجه ساخته است. ورزش و فعالیت بدنی یکی از راه های مقابله با اثرات ویروس کرونا است. هدف این پژوهش بررسی رابطه فعالیت بدنی با کیفیت زندگی، استرس و اختلالات اسکلتی دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود در دوران قرنطینه کرونا بود. روش‌شناسی: روش پژوهش توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل؛ کلیه دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود در دوران قرنطینه کرونا و در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد و تعداد نمونه پژوهش 375 نفر تعیین شد و پرسشنامه‌ها به صورت الکترونیکی، لینک آنها از طریق کانال و گروه‌های تلگرامی توزیع شد و پس از پرشدن تعداد 375 پرسشنامه لینک آنها منقضی شد. ابزار این پژوهش پرسشنامه های کیفیت زندگی(SF-12)، استرس کوهن و همکاران(1983)، سطح فعالیت بدنی شارکی و اختلالات اسکلتی نوردیک بودند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین فعالیت بدنی و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود در دوران قرنطینه کرونا رابطه معنادار و مثبت یا مستقیم وجود دارد (86/0r= ، 001/0p= )، همچنین نتایج نشان داد که بین فعالیت بدنی و استرس دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود در دوران قرنطینه کرونا رابطه معنادار و منفی یا معکوس وجود دارد(88/0-r= ، 001/0p= )، همچنین بین فعالیت بدنی و اختلالات اسکلتی دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود در دوران قرنطینه کرونا رابطه معنادار و منفی یا معکوسوجوددارد (87/0-r= ، 001/0p= ). نتیجه‌گیری: بنابراین می توان گفت فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی و میزان استرس و اختلالات اسکلتی و عضلانی دانشجویان در دوران قرنطینه کرونا نقش دارد.