چکیده: مقدمه و اهداف یکی از فاکتورهای مهم در سلامت جسمانی آمادگی هوازی می باشد، که می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی همچون ناهنجاری های بدنی قرار گیرد. زانوی ضربدری یکی از ناهنجاری های رایج در اندام تحتانی است که مفصل زانو را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به اینکه زانوی ضربدری احتمالا عملکرد عضلات را تحت تاثیر قرار می دهد، پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین استقامت قلبی عروقی با فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اندام تحتانی در پسران با زانوی ضربدری پرداخته است. مواد و روش ها در این مطالعه 20 نفر از پسران 27-20 سال دارای زانوی ضربدری مورد بررسی قرار گرفتند و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات درشت نئی قدامی(TA) ، دوقلوی داخل(GM) ، پهن داخلی (VM) ، پهن خارجی (VL) ، راست رانی (RF) ، دوسر رانی (BF) ، نیمه وتری (ST) و عضله سرینی میانی (Gut M) و استقامت قلبی-عروقی اندازه گیری شد. همبستگی بین فعالیت عضلات در سه فاز( اولیه، میانه و هل دادن) و استقامت قلبی-عروقی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها یافته ها نشان داد که میزان همبستگی بین عضله نیم وتری و مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی طی فاز پاسخ بارگیری معنادار می باشد. باوجود این در پژوهش حاضر هیچگونه ارتباط معنی داری بین مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی و میزان فعالیت گروه عضلات چهارسررانی مشاهده نشد. نتیجه گیری براساس یافته های پژوهش حاضر که طی فاز پاسخ بارگیری ارتباط منفی و معناداری بین میزان فعالیت عضله نیم وتری و حداکثر اکسیژن مصرفی وجود دارد. بنابراین، یکی از شیوه های کاهش میزان حداکثر اکسیژن مصرفی بدن افزایش میزان فعالیت عضله نیم وتری طی فاز میانه(اتکا) می باشد.