چکیده: پژوهش حاضر به مطالعه تأثبر کنجکاوی ورزشی و کیفیت ارتباط بررفتار های مصرفی هواداران تیم پدیده مشهد پرداخته است.پژوهش حاضر توصیفی و از نوع کار بردی است. جامعه آماری این پژوهش را هواداران تیم پدیده شهر خودرو مشهد تشکیل می‌دهند که تعداد آن نامشخص است. برای انتخاب نمونه از روش نمونه-گیری در دسترس استفاده شد. طبق نظر کلاین (2011) مبنی بر مناسب بودن نمونه ها بین 200 تا 300 نفر برای معادلات ساختاری تعداد260 پرسش نامه توزیع شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت ارتباط تریل و کیم (2011)، رفتار های مصرفی، ازترکیب پرسشنامه های فروغی و همکاران(2016)، کیم و همکاران(2011) و جماعت (1394) و کنجکاوی ورزشی، از پرسشنامه های پارک، ماهونی و وان فاندوم (2002) استفاده شد. برای تعیین روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها از نظرات 10 تن از صاحب نظران و اساتید مدیریت ورزشی کمک گرفته شد. و برای تعیین روایی سازه پرسشنامه های مورد استفاده از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. سپس به منظور بررسی پایایی، پرسشنامه ها در یک مطالعه مقدماتی بین 30 نفر از هواداران تیم پدیده مشهد توزیع شد و از طریق آزمون آلفای کرونباخ ضریب پایایی برای پرسشنامه های رفتار های مصرفی، کیفیت ارتباط و کنجکاوی ورزشی به ترتیب0/85، 0/91 و 0/90 به دست آمد که نشان دهنده پایایی مناسب می باشد. برای آزمون فرضیه ها از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها نشان داد که کنجکاوی ورزشی برکیفیت ارتباط هواداران با تیم تأثیر مثبت و معناداری دارد (0/43)؛ همچنین تأثیر کنجکاوی ورزشی بر رفتار های مصرفی هواداران مثبت، اما غیر معناداری است (0/06)؛ از سوی دیگر، کیفیت ارتباط بررفتار های مصرفی هواداران تأثیر مثبت و معناداری دارد (0/89)؛ و در نهایت با توجه به نتایج حاصل از مدل پژوهش و نتایج آزمون سوبل که بزرگتر از 1/96 بدست آمد کیفیت ارتباط به عنوان متغیر میانجی تأیید شد. می توان گفت که کنجکاوی ورزشی بصورت غیر مستقیم بواسطه کیفیت ارتباط بر رفتار های مصرفی تأثیر دارد.