چکیده: سازمان ها برای اینکه بتوانند در جهان پیچیده امروز حیات خود را ادامه دهند و به اهداف و رسالتشان که همان توسعه عملکرد و بهره وری سازمانی است دست یابند، از کارکنان خود انتظار دارند که با دانش، ایده ها، نظرات، بازخوردها و پیشنهادات خود در جهت توسعه سازمان مشارکت داشته باشند و این امر مستلزم این است که کارکنان با برقراری ارتباطات و تعامل و مشارکت در بحث ها و تسهیم اطلاعات و دانش، از مرزهای الزامات رسمی شغلی عبور کرده و در توسعه هرچه بهتر و بیشتر به سازمان کمک کنند. هدف از انجام این پژوهش تعیین ارتباط بین سرمایۀ اجتماعی و سکوت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی بود. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بوده و به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان رضوی تشکیل دادند (N=232). در این تحقیق از روش کل شمار استفاده شده و کل جامعه آماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پس از تعیین روایی و پایایی از پرسشنامه استاندارد سرمایۀ اجتماعی بر اساس تحقیقات شیری و همکاران(1391)، پرسشنامه سکوت سازمانی واکولا و بورادوس (2005) و پرسشنامه رفتار شهروندی پودساکف (1998) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 0.81 ، 0.58 ، 0.78 محاسبه شد. برای آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین متغیرهای سرمایۀ اجتماعی و سکوت سازمانی و همچنین بین سکوت سازمانی و رفتار شهروندی کارکنان ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد؛ اما بین سرمایۀ اجتماعی و رفتار شهروندی ارتباط مستقیم و معنی داری مشاهده شد. همچنین متغیرهای سرمایۀ اجتماعی و سکوت سازمانی پیش بین های معناداری برای رفتار شهروندی کارکنان بودند.