چکیده: کانه زایی روی- سرب گل زرد، در 10 کیلومتری شمال شرق الیگودرز در توالی رسوبی ژوراسیک میانی در کمربند فلززایی اصفهان- ملایر و در پهنه سنندج- سیرجان رخ داده و در حد رخساره شیست سبز دگرگون و دگرشکل شده است. سنگ میزبان کانسنگ شیل سیاه و ماسه سنگ دگرگون شده می باشد. کانه سازی سولفیدی در توالی میزبان، در دو افق چینه شناسی مختلف و به شکل رگه- رگچه ای و لایه ای رخ داده است. بیشترین میزان کانه زایی روی- سرب، مربوط به افق اول (OH 1) است که افق اول شامل کانسارهای گل-زرد1 و 2 می باشد. افق دوم اندیس معدنی گل زرد3 را شامل می شود. براساس ماهیت کانی شناسی اولیه و ساخت و بافت ماده معدنی، می توان دو رخساره کانه دار را از هم متمایز نمود که این رخساره ها بر اساس جایگاه آن ها نسبت به محل خروج سیالات کانه ساز، از پایین به بالا عبارتند از: الف) رخساره کانسنگ رگه- رگچه ای، شامل رگه ها و رگچه های سیلیسی- کربناتی- سولفیدی است که به صورت قطع کننده لایه بندی سنگ میزبان در زیر رخساره کانسنگ لایه ای تشکیل شده است. بافت های رگه- رگچه ای، دانه پراکنده و هم-رشدی و جانشینی سولفیدها، سیمای اصلی این رخساره را تشکیل می دهند. این رخساره از لحاظ کانی-شناسی شامل کانه های اسفالریت، گالن، کالکوپیریت و پیریت می باشد. ب)رخساره کانسنگ لایه ای که با سیمای لایه ای و عدسی قابل تشخیص است. بافت لامینه که هم روند با لایه بندی سنگ میزبان است و شکل هندسی چینه سان از ویژگی های شاخص این رخساره هستند. از لحاظ کانی شناسی این رخساره شامل اسفالریت لایه ای و عدسی های پیریتی است و دارای بافت های توده ای، نواری، لامینه و عدسی می باشد. عملکرد فرآیند دیاژنز آغازین و ثانویه بر روی کانه زایی، بافت های عدسی، فضای خالی پرکن و رگه-رگچه ای را ایجاد نموده و فرآیند دگرگونی و دگرشکلی نیز موجب چین خوردگی، خردشدگی و قرارگیری رگه-رگچه ای در جهت برگوارگی و گسترش بافت های کاتاکلاستیک، بودیناژ، الحاق سه گانه و تحرک مجدد کانی های نرم مثل گالن و کالکوپیریت و ایجاد رگه- رگچه های فقیر از سولفید کوارتزی گردیده است. دگرسانی های عمده همراه با کانه سازی، شامل دگرسانی کلریتی و دگرسانی سیلیسی- کربناتی می باشند. بر اساس مطالعات ژئوشیمیایی سنگ میزبان محیط تکتونیکی کانسار گل زرد، حاشیه فعال قاره ای است وگرانیت و گرانودیوریت منشأ شیل و ماسه سنگ میزبان می باشند. مطالعات ژئوشیمیایی کانسنگ نشان می دهد که غنی شدگی عناصر Ag, Cu, Sn, Pb و As در رخساره استرینگر بیشتر است در حالی که عناصر Cd, S, Zn, Co و Sb در رخساره لایه ای غنی شدگی بیشتری را از خود نشان می دهند. برطبق نمودارهای ژئوشیمی، عناصرS, Cu, Ag, Zn, Cd, Sb و Pb در افق اول غنی شدگی بسیار قوی را نسبت به افق دوم کانه دار نشان می دهند. مطالعات ریزدماسنجی سیالات درگیر بر روی کانی کوارتز از رگه های پهنه استرینگر در محدوده معدنی گل-زرد، نشان می دهد که سیالات غالب کانسار، سیالاتی با دو فاز مایع و گاز (L+ V ) با شوری 2.143 تا 9.884 درصد وزنی نمک طعام و دمای متوسط 147.68 درجه سانتی گراد می باشد. با توجه به ویژگی های اساسی کانه زایی در محدوده معدنی گل زرد، از جمله محیط تکتونیکی، سنگ دربرگیرنده، رخساره های کانه-دار، شکل هندسی ماده معدنی ، کانی شناسی ، محتوای فلزی، منطقه بندی فلزی و کانی شناسی موجود در کانسار ، دگرسانی و مقایسه آن ها با ویژگی های اساسی ذخایر روی- سرب با میزبان رسوبی، کانسار گل زرد را می توان در رده کانسارهای رسوبی- بروندمی ( SEDEX ) تیپ Selwyn طبقه بندی نمود.