چکیده: امروزه ایمپلنت یا کاشت دندان بهترین درمان دندان‌های ازدست‌رفته است. ایمپلنت دندان، یک پیچ فلزی به ‌ویژه از جنس آلیاژهای تیتانیوم است که به‌عنوان ریشه دندان توسط یک دندانپزشک درون استخوان فک قرار داده ‌شده و تاج دندان روی آن جایگذاری می‌شود. مواد مورد استفاده یکی از فاکتورهای مهم در ثبات و عمر درمان و استقامت دندان در بلند مدت است. خواص مکانیکی و زیست سازگاری و عمر مفید ایمپلنتها متأثر از روش ساخت و شرایط سطح و جنس ایمپلنت‌ها می‌باشد. در این جا ابتدا نمونه تیتانیوم خالص و کامپوزیت هایTi-Al2O3 و Ti-Al2O3-HA به روش تف جوشی پلاسمای جرقه ای در دمای ºC1200 وºC1300و فشار MPa 40 و زمان 5 دقیقه ساخته شدند. به ‌منظور بررسی خواص مکانیکی و بیولوژیکی کامپوزیت سه‌تایی تیتانیوم- آلومینا – نانو هیدروکسی‌آپاتیت ساخته‌شده به روش تف جوشی پلاسمای جرقه‌ای (SPS) برای کاربرد ایمپلنت دندانی، آزمون‌های سنجش دانسیته، سختی، فشار، خوردگی وMTT انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش دمای تف جوشی برای ساخت کامپوزیت‌های Ti-Al2O3 و Ti-Al2O3-HA ازºC 1200 به ºC 1300دانسیته نمونه‌ها افزایش و تخلخل ظاهری کاهش مییابد. همچنین افزودن آلومینا و هیدروکسی‌آپاتیت به تیتانیوم سبب بهبود مقاومت به خوردگی میشود. سختی در نمونههای حاوی سرامیک‌های آلومینا و هیدروکسی‌آپاتیت نسبت به نمونه تیتانیوم خالص بهبودیافته است. استحکام فشاری تیتانیوم در بالاترین میزان است و استحکام فشاری نمونه Ti-Al2O3-HA نسبت به نمونه Ti-Al2O3 بهبودیافته است. با توجه به نتایج تست MTT نمونه سه‌تایی بیشترین زیست سازگاری را در بین نمونهها داشته و برای نمونه تیتانیوم خالص و نمونه دوتایی به ترتیب زیست سازگاری کاهش‌یافته است. افزودن هیدروکسی‌آپاتیت سبب بهبود زیست سازگاری شده است و میزان زنده ماندن سلولها در مجاورت کامپوزیت حاوی هیدروکسی‌آپاتیت بسیار رضایت ‌بخش بوده است