چکیده: عملیات شکست هیدرولیکی، دهه هاست که به عنوان یک روش کارآمد و سودمند به منظور استخراج منابع هیدروکربن از ذخایر نامتعارف مورد توجه قرار گرفته و استفاده می شود. اما این مخازن معمولا ناهمگن بوده و شامل انواع ناپیوستگی های مختلف هستند که به طرز قابل توجهی انتشار شکست هیدرولیکی را تحت تاثیر قرار می دهند. بنابراین، درک صحیح از چگونگی اندرکنش شکست هیدرولیکی و درزه های طبیعی در طراحی عملیات شکست هیدرولیکی امری حیاتی است. با این حال، علی رغم تلاش ها و پژوهش های گسترده ای که در این زمینه صورت گرفته، همچنان تحقیق برای پاسخ به سوالاتی در رابطه با چگونگی گسترش شکست هیدرولیکی در مخازن درزه دار طبیعی در حال انجام است. در این پژوهش، رفتار شکست هیدرولیکی پس از مواجهه با درزه های طبیعی، با بهره گیری از کوپلینگ هیدرومکانیکی در مدل پیوند ذرات (BPM) و روش درزه صاف (SJM) بررسی شد. تحلیل حساسیت نسبت به زاویه میل درزه، مقاومت درزه های طبیعی و نسبت تنش های برجا نشان داد که این پارامترها چگونه بر انتشار شکست هیدرولیکی در یک مخزن دارای دو درزه طبیعی موازی تاثیر می گذارند. نتایج شبیه سازی گویای آن است که اگرچه شکل منحنی های تاریخچه فشار گمانه در زوایای میل مختلف درزه تقریبا مشابه است، اما الگوی شکست و توزیع فشار منفذی متفاوت بوده و با افزایش زاویه بین درزه طبیعی و راستای گسترش شکست هیدرولیکی، احتمال عبور شکست هیدرولیکی از درزه طبیعی افزایش می یابد. وجود یک درزه طبیعی با ضریب اصطکاک و چسبندگی صفر، موجب حبس شدن شکست هیدرولیکی و اتساع درزه طبیعی می شود و هرچه مقاومت برشی درزه بیشتر شود، احتمال عبور افزایش و اتساع درزه کاهش می یابد. مقدار تنش اصلی حداقل، تا حد زیادی بر فشار و زمان ایجاد شکست هیدرولیکی تاثیر می گذارد. نسبت های مختلف تنش های برجا نیز موجب تغییر رفتار شکست هیدرولیکی پس از برخورد به درزه های طبیعی می-شوند. نتایج حاصل از این پژوهش، مطابقت خوبی با روابط تحلیلی کلاسیک شکست هیدرولیکی نشان می-دهند.