چکیده: انرژی زمین گرمایی می تواند جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی و هسته ای باشد. از این رو اکتشاف مناطق مستعد منابع زمین گرمایی کمک شایانی به روند تامین انرژی می کند. آنالیز طیفی داده های مغناطیس هوابرد جهت تخمین عمق کوری به دلیل گستره ی وسیع مطالعه، اطلاعات با ارزشی در اکتشافات مقدماتی ارائه می کند. عمق نقطه ی کوری عمقی است که در آن درجه حرارت سنگ های پوسته زمین به حدی بالا می رود که خاصیت مغناطیسی خود را از دست می دهند. تخمین تغییرات هم دمای کوری یک منطقه می تواند اطلاعات ارزشمندی از توزیع دمایی در عمق و تمرکز انرژی زمین گرمایی در زیر سطح زمین ارائه دهد. روش های رایجی که جهت تخمین عمق نقطه ی کوری در مناطق مختلف دنیا مورد استفاده قرار می گیرد اکثراً مغناطیدگی سنگ های پوسته را به عنوان یک تابع تصادفی در نظر می-گیرند. این در حالی است که مغناطیدگی پوسته رفتار فرکتالی دارد. به همین دلیل در این پایان نامه سعی بر این است که عمق نقطه ی کوری با فرض رفتار فرکتالی مغناطیدگی سنگ های پوسته تخمین زده شود. برای انجام این کار ابتدا نقشه ی شدت کل میدان مغناطیسی شمال غرب ایران تهیه شد. بعد از آماده سازی نقشه ی شدت میدان مغناطیسی کل، منطقه را به 11 پنجره با ابعاد کیلومترمربع تقسیم کردیم. سپس طیف توان میانگین شعاعی برای هر پنجره محاسبه شد. سپس با استفاده از روش-های مختلف عمق بالا، متوسط، کف و پارامتر فرکتالی تخمین زده شد. نتایج نشان می دهد عمق بالای بی-هنجاری های مغناطیسی بین 2.5 تا 5.9 کیلومتر، پارامتر فرکتالی بین 2.1 تا 3، و عمق نقطه ی کوری بین 9.8 تا 16.8 کیلومتر است. سپس با تهیه و بررسی نقشه های عمق کوری، گرادیان حرارتی و جریان حرارتی این نتیجه حاصل شد که تمام منطقه دارای پتانسیل برای اکتشافات بعدی می باشد.