چکیده: روش‌های اکتشافی به دو دسته روش‌های مستقیم و غیر مستقیم تقسیم می‌شوند. روش‌های مستقیم که حفاری اکتشافی نیز از آن جمله است، روش‌های گران‌قیمت، زمان‌بر و با دقت بالایی هستند؛ اما روش‌های ژئوفیزیکی از جمله روش‌های غیر مستقیم هستند، که نیاز به هزینه و زمان کمتری دارند، اگرچه تفسیر نتایج آن‌ها مشکل است. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از داده‌های سونداژزنی مقاومت‌ویژ به روش شلومبرژه به شناسایی ساختار‌های زمین‌شناسی منطقه و لایه‌های آبدار و گسل‌های احتمالی پرداخت و به کمک داده‌های چاه‌های حفاری و پیزومتری که در منطقه موجود می‌باشد، صحت نتایج را بررسی کرد. بدین منظور داده‌های 284 سونداژ ژئوالکتریکی بر روی 19 پروفیل موجود در دشت مشهد، ابتدا توسط سرمنحنی‌های استاندارد، تفسیر شده سپس نتایج حاصله به عنوان مدل اولیه به وسیله نرم‌افزار‎‌های IX1D مدل‌سازی یک‌بعدی شده‌اند. همچنین به منظور مقایسه دو روش تصحیح منحنی سونداژ شلومبرژه (شامل تصحیح گرافیکی و تصحیح شیفت قطعه منحنی‌ها)، مدل‌سازی یک‌بعدی علاوه بر نرم‌افزار IX1D )که تصحیح را به روش گرافیکی انجام می‌دهد) توسط نرم‌افزار IPI2win (که تصحیح آن با استفاده از شیفت قطعه منحنی‌ها انجام می‌شود) نیز انجام شده و نتایج حاصل از دو روش با اطلاعات زمین‌شناسی و چاه‌های موجود در منطقه مقایسه شده و در نتیجه، سرعت روش تصحیح ریاضی و دقت و صحت روش تصحیح گرافیکی به تأیید رسیده است. همچنین داده‌های هر پروفیل توسط نرم‌افزارRes2dinv به صورت دوبعدی مدل‌سازی و تفسیر شده است. نتایج حاصل از مدل‌سازی دوبعدی با مدل‌های یک‌بعدی، اطلاعات چاه‌های مجاور و اطلاعات زمین‌شناسی منطقه مقایسه گردیدند. نتایج تفسیر حاکی از آن است که عمق سطح لایه آب زیرزمینی و همچنین با توجه به متغیر بودن مقاومت‌ویژه لایه آبدار، کیفیت آب زیرزمینی (از نظر مقدار املاح یا کل جامدات حل شده (TDS) و رسانندگی الکتریکی (EC) و احتمالا رس) متغیر است. در نواحی شمالی سطح آب زیرزمینی از عمق کمی برخوردار است به طوری که در بعضی نقاط به 5 متر نیز می‌رسد و به تدریج و با حرکت به نواحی جنوبی دشت، عمق سطح آب افزایش پیدا کرده و به 130 متر می‌رسد. کیفیت آب زیرزمینی در نواحی شمالی به جز در بعضی نقاط به شدت پایین بوده و از میزان رس و شوری قابل ملاحظه‌ای برخوردار است. در نواحی جنوبی، کیفیت آب زیرزمینی با توجه به مقادیر بالاتر مقاومت‌ویژه لایه آبدار بالاتر می‌باشد. سنگ کف در نواحی شمالی عمدتا شیلی بوده و از عمق کمی برخوردار است. در صورتی که در نواحی جنوبی، سنگ کف از رسوبات دانه درشت مقاوم تشکیل شده، که در عمق نسبتا زیادی قرار دارد. همچنین بر اساس نتایج بدست آمده از تفسیر داده‌های مقاومت‌ویژه یک گسل محلی احتمالی در جنوب غرب منطقه تشخیص داده شده، که نیاز به بررسی‌های بیشتر دارد.