چکیده: در طراحی پی‌ها بر روی توده‌های سنگی، نیاز است که توده سنگ ساختگاه از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار‌گیرد. یکی از این جنبه ها علاوه بر مساله نشست و ناپایداری، تعیین ظرفیت باربری پی سنگی است. پی‌های سنگی در مقایسه با پی های خاکی به دلیل ماهیت سنگی آن ها دارای مقاومت و صلبیت بیشتری بوده و به همین دلیل در مقابل بسیاری از بارهای وارده، باربری لازم را از خود نشان می‌دهند. اما عواملی از قبیل خردشدگی توده سنگ، وجود ناپیوستگی‌ها، هوازدگی شدید، وجود حفرات کارستی، گسله داری و غیره موجب کاهش باربری آن‌ها می‌شود. با توجه به استقرار بسیاری از سازه‌ها بر روی پی‌های سنگی و مشکلات به وجود آمده در خصوص ناپایداری‌های مربوط به سازه‌‌های استقرار یافته بر روی پی های سنگی نامناسب، امروزه لزوم بررسی دقیق و جامع پی‌های سنگی و تخمین پارامترهای موثر در ظرفیت باربری آن‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار است. جزیره خارک یکی از مهم‌ترین پایانه های صادرات نفت ایران است. به منظور ذخیره سازی نفت خام، در مرتفع‌ترین نقطه جزیره خارک مخازن عظیمی با ظرفیت‌های متفاوت در زمینی به مساحت حدود 120 هکتار احداث شده است. مخازن ذخیره سازی نفت به ویژه در مناطق بحران خیز، اهمیت فراوانی دارند. این مخازن نیاز به پی مناسب دارند که هم ظرفیت باربری کافی داشته و هم بتواند نشست را محدود کند. هرگونه ضعف در پی می‌تواند خسارت‌های جبران ناپذیری به وجود آورد. در این پایان نامه پس از معرفی پی‌های سنگی و بررسی مکانیزم شکست در آن‌ها، روش‌های مختلف تعیین ظرفیت باربری شامل؛ استفاده از آیین نامه‌ها، روش‌های تجربی، روش‌های تحلیلی و روش عددی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ادامه ظرفیت باربری و نشست پی‌های سنگی مخازن ذخیره سازی نفت خام واقع در جزیره خارک توسط روش‌های مختلف تعیین می‌شود. در این ارتباط به منظور بررسی ناپیوستگی‌ها و عوامل ضعیف ساختاری از شاخص مقاومت زمین شناسی استفاده شده است. نتایج بررسی‌ها و مطالعات نشان می‌دهد که ناپیوستگی‌ها تاثیر زیادی در ظرفیت باربری پی های سنگی دارد. ظرفیت باربری و نشست پی‌های جزیره خارک در حد مجاز بوده و برای ساخت مخازن مناسب است.