چکیده: زهاب اسیدی معدن (AMD)، که حاوی غلظت های بالای فلزات سنگین است منجر به ایجاد مشکلات زیست محیطی بسیاری می گردد. AMD زمانی اتفاق می افتد که کانی های حاوی سولفید در معرض آب و هوا قرار گیرند و سولفید موجود در آنها تبدیل به اسید سولفوریک گردد که فلزات سنگین را در خود حل می کند. غلظت یون های فلزی مس و منگنز در زهاب معدن مس سرچشمه واقع در جنوب شرقی ایران، بالا می باشد. در این مطالعه، جذب بیولوژیکی یون های فلزی مس و منگنز از زهاب معدن مس سرچشمه با استفاده از دو گونه قارچ بومی به نام های آسپرژیلوس نایجر (As.) و فنروکیت کریزوزپوریوم (Ph.) مورد بررسی قرار گرفت، سپس قدرت جذب این دو گونه قارچی با یکدیگر مقایسه شد. بایومس قارچی مورد استفاده پس از جوشاندن در محلول سود 5/0 نرمال، تحت دمای 60 درجه سانتی گراد به مدت 24 خشک گردیده و پودر شد. پارامترهای بهینه جذب نظیرpH، دما، میزان جاذب، مدت زمان تماس و دور شیکر در سیستم پیوسته تعیین گردید. pH بهینه جذب بین 5 و 6 به دست آمد. افزایش میزان جاذب و دما، اثر مستقیم بر روی جذب فلز داشت. افزایش دور شیکر، جذب توسط قارچ As. را افزایش داده در حالی که این روند برای قارچ Ph. در دورهای بالاتر از rpm 150 روند معکوس داشت. ایزوترم جذب در شرایط بهینه با مدل های جذب لانگمویر و فرندلیچ مطابقت داده شد که تطابق بیشتری با مدل لانگمویر داشت. سینتیک واکنش جذب بررسی شد. نتایج نشان داد که مدل سینتیک مرتبه دوم با داده های تجربی تطابق خوبی دارد. جذب توسط سیستم پیوسته نیز به منظور بررسی میزان جذب و مقایسه دو سیستم پیوسته و ناپیوسته انجام شد و نتایج با مدل جذبی Yoon-Nelson تطابق خوبی داشت. عملیات واجذبی نیز به منظور استفاده مجدد از بایومس و بازیافت فلز مورد آزمایش قرار گرفت. آسپرژیلوس نایجر و فنروکیت کریزوزپوریوم، جاذب های مناسبی برای جذب فلزات سنگین از زهاب اسیدی معدن شناخته شدند.