چکیده: مجتمع طلای زرشوران شامل واحدهای، معدن طلا-آرسینک، کارخانه فرآوری و سد باطله فرآوری یکی از معادن فلزی ایران است که با توجه به حضور کانی‌های سولفیدی در این کانسار و استفاده از سیانور جهت استحصال طلای آن، نیازمند مدیریت ریسک‌های زیست‌محیطی به‌صورت مستمر است. شیوه‌های فازی توسعه‌یافته، با توجه به به‌کارگیری مدل‌های تصمیم‌گیری چند معیاره، امروزه به طور وسیعی برای تعیین اولویت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. مجموعه اعداد فازی فیثاغورثی با توجه به فضای جستجوی وسیع‌تر آن‌ها در این پژوهش برای تعیین فهرست اولویت‌بندی شده ریسک‌های زیست‌محیطی مجتمع طلای زرشوران استفاده شده است. برای پیادهسازی مراحل مدیریت ریسک‌ها از گام‌های روش PFVIKOR استفاده شده و مراحل شناسایی، تحلیل و ارزیابی ریسک‌های زیست‌محیطی در آن مطابق گام‌های VIKOR عملیاتی شده است تا بتوان علاوه بر شناسایی ریسک‌های زیست‌محیطی، با مشارکت متخصصین آن‌ها را اولویت‌بندی نموده و برای اقدامات واکنشی لازم، دسته‌بندی نمود تا به‌گونه‌ای مستمر این ریسک‌ها مدیریت شده و سطح آلاینده‌های محیطی و انتشار آن‌ها کاهش یابد. نتایج این پژوهش نشان می‌‌‌دهد که تغییرات بصری، ژئومورفولوژیکی، از بین رفتن تعادل طبیعی سیستم آب، گسترش محیطی آرسنیک و دیگر عناصر سنگین و تشکیل زهاب اسیدی در سطح اول واکنش هستند که نیاز معدن به اجرای برنامه‌ جامع بازسازی و گیاه‌پالایی همزمان با معدن‌کاری را می‌رساند. در سطح دوم برنامه‌ای واکنشی با نیاز به اقدامات اصلاحی ریسک‌های آلودگی صوتی، انتشار گردوغبار حاوی عناصر سنگین، کاهش خاک نباتی و تنوع گیاهی و در سطح سوم این دسته‌بندی ریسک‌ها، ایجاد آلایندگی ناشی از ماشین‌آلات معدنی و کاهش تنوع زیستی قرار دارند.