چکیده: از دیدگاه ژئوشیمی نفت سنگ منشأ به عنوان اولین و مهم‌ترین عضو در سیستم‌های نفتی شناخته می‌شود. سنگ منشأ سنگی است که قادر به تولید نفت و گاز بوده و یا نفت و گاز از آن تولید شده است. با توجه به اهمیت سنگ منشأ، شناسایی و ارزیابی آن جهت اکتشاف مواد هیدروکربنی امری بسیار ضروری و مهم است. یکی از پارامترهای مهمی که در شناسایی و ارزیابی سنگ منشأ بسیار موثر است محتوای کل کربن آلی (TOC) می‌باشد. این پارامتر به عنوان شاخصی از میزان غنای ماده آلی موجود در سنگ منشأ و همچنین میزان توانایی زایش هیدروکربن به‌وسیله سنگ منشأ می‌باشد. هدف اصلی این مطالعه تخمین مقدار کل کربن آلی به‌وسیله روش‌های پتروفیزیکی و مقایسه آن‌ها با مقدار کل کربن آلی محاسبه شده به‌وسیله دستگاه آنالیز پیرولیز راک-اول، جهت انتخاب بهترین روش برای تخمین مقدار کل کربن آلی می‌باشد. در این مطالعه چهار نمونه خرده حفاری از سازند گدوان در چاه A یکی از میادین هیدروکربنی جنوب غرب ایران، به‌وسیله دستگاه پیرولیز راک-اول مورد بررسی و ارزیابی ژئوشیمیایی قرار گرفتند. بررسی‌ها نشان داد سازند گدوان در میدان مورد مطالعه از لحاظ میزان غنای ماده آلی موجود در سنگ، در محدوده نسبتاًخوب تا خوب قرار دارد و کروژن آن از نوع II می‌باشد. از نظر بلوغ حرارتی مواد آلی موجود در سنگ، از چهار نمونه مورد بررسی، یک نمونه به بلوغ حرارتی رسیده و در پنجره نفت‌زایی قرار دارند اما سه نمونه دیگر هنوز به بلوغ کافی نرسیده‌اند. در این مطالعه، جهت تخمین مقدار کل کربن آلی با روش‌های پتروفیزیکی، با استفاده از نمودارهای چاه‌پیمایی در چاه A میدان مورد مطالعه، روش‌های پتروفیزیکی ∆logR، Schmoker and Hester و Renchun مورد بررسی قرار گرفتند. سپس مقادیر حاصل از آنالیز راک-اول با مقادیر تخمین زده شده به‌وسیله روش‌های مذکور مقایسه گردیدند. مقایسه‌ها نشان داد که روش ∆logR با میزان خطای 36/1 دارای بیشترین خطا بوده و روش‌های Schmoker and Hester و Renchun به ترتیب با میزان خطای 5/0 و 4/0 دارای کمترین خطا می‌باشند. بر این اساس برای محاسبه مقدار کل کربن آلی در چاه‌هایی از این میدان که حاوی نمونه خرده حفاری نمی‌باشند، روش Renchun بهترین روش‌ پتروفیزیکی می‌باشد. بدین ترتیب از این روش جهت تخمین مقدار کل کربن آلی سازند گدوان در چاه‌های B و C میدان مورد مطالعه استفاده گردید.