چکیده: شبکه‌های‌هواتور، شبکه‌هایی هستند که از وسایل نقلیه پروازی بدون سرنشین تشکیل‌شده‌اند و به دلیل تنوع و تطبیق‌پذیری پهپادها، ازجمله فن‌آوری‌های نویدبخش، برای سیستم‌های شبکه‌ای آینده بشمار می‌روند. یکی از متمایزترین ویژگی‌های شبکه‌های هواتور، تغییرهای توپولوژیکی مکرر و سریع آن‌ها به دلیل سرعت و تحریک‌پذیری بالای پهپادها است؛ ازاین‌رو، مدیریت توپولوژی تطبیق‌پذیر با حرکت‌های پهپادها و یافتن مکان های بهینه آن‌ها یکی از مهم‌ترین موضوعات در شبکه‌های هواتور است. تحقیق‌های بسیاری به منظور یافتن مکان بهینه پهپاد‌ها و حل مسئله استقرار گره‌های شبکه انجام‌شده است. در طول دهه‌های گذشته به خاطر پیچیدگی و دشواری مسئله استقرار گره‌های رله، بسیاری از محققان تلاش کرده‌اند تا این مسئله را در صرفاً در شبکه‌های استاتیک، مانند شبکه‌های حسگر بی‌سیم و بدون در نظر گرفتن تغییرات توپولوژیکی، حل کنند به همین دلیل در این پایان‌نامه، مسئله‌ی مدیریت توپولوژی شبکه‌های هواتور مبتنی بر تغییرات توپولوژی آن‌ها موردبررسی قرار می‌گیرد و در این راستا به‌منظور به حداکثر رساندن عملکرد شبکه، مکان پهپاد‌ها وحرکت ‌آن‌ها را بهینه می‌کند. در هنگام مدل‌سازی این مسئله، پروتکل مسیریابی را به‌صورت یک تابع دلخواه در نظر می‌گیریم؛ زیرا عملکرد شبکه با پروتکل مسیریابی مورداستفاده در آن کاملاً مرتبط است.در ابتدای این تحقیق دو الگوریتم را توسعه می‌دهیم، اولین الگوریتم، الگوریتم ساخت توپولوژی است که توپولوژی شبکه‌های هواتور را با استفاده از اطلاعات ابتدایی مسئله و بر اساس الگوریتم بهینه‌سازی گروه ذرات (PSO) ایجاد می‌کند و الگوریتم دیگر، الگوریتم تنظیم توپولوژی شبکه است که به‌صورت تدریجی، توپولوژی شبکه‌های هواتور را بر اساس حرکت‌های پهپادها با استفاده از الگوریتم گرادیان نزولی تنظیم می‌کند. سرانجام توسط تعریف فاصله ویرایش توپولوژی که درجه تغییرات توپولوژی شبکه‌های هواتور را اندازه‌گیری می‌کند، الگوریتم مدیریت توپولوژی یکپارچه‌ای را توسعه می‌دهیم که شامل هر دو الگوریتم ساخت و تنظیم توپولوژی شبکه‌های هواتور است. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که الگوریتم مدیریت توپولوژی یکپارچه، عملکرد مناسب به همراه بار محاسباتی پایین دارد که یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های الگوریتم‌های مدیریت توپولوژی، در شبکه‌های هواتور دارای تغییرات سریع توپولوژی است.