چکیده: امروزه گسترش استفاده از تجهیزات هوایی در عملیات های نظامی امری اجتناب ناپذیر می باشد که در این میان خطرات ناگهانی ناشی از عملکرد ضعیف خلبان و همینطور شرایط حاکم بر زمان و مکان مانند ارتفاع پایین و شرایط جوی، صدمات و آسیب های غیر قابل انکاری در کنترل هواپیماهای حساس نظامی دارد. این چالش محققان را بر آن داشته است که بدنبال راه حلی برای حل این موضوع باشند. به همین منظور لزوم استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در عملیاتهای مهم و طراحی سیستم های هوشمند جهت کنترل هواپیمای های بدون سرنشین امری مهم بنظر می رسد. با توجه به اهمیت این موضوع، ما در این پایان نامه روشی مبتنی بر شبکه عصبی مصنوعی MLP جهت کنترل ارتفاع هواپیماهای بدون سرنشین ارائه نموده ایم و این روش را با مدل مبتنی بر منطق فازی مقایسه کرده ایم. در نهایت میزان مجذور میانگین مربعات خطای کنترل ارتفاع را برای هر دو روش محاسبه نمودیم. نتایج نشان می دهد روش مبتنی بر شبکه عصبی مصنوعی MLP نسبت به روش مبتنی بر منطق فازی، دقت و عملکرد مناسبتری دارد.