چکیده: موتورهای پسماند نوعی از موتورهای سنکرون بدون جاروبک هستند که در توان هایی در حدود کسری از اسب بخار کاربرد زیادی یافته اند. امروزه با توسعه علم مربوط به مواد مغناطیس دائم سخت شده و مناسب تر شدن قیمت تمام شده آنها، موتورهای پسماند کاربردهای بیشتری پیدا کرده است. موتورهای پسماند ویژگی های منحصر به فردی همانند گشتاور حین کار ثابت، جریان راه اندازی کم و عملکرد بدون نویز دارند. ساختار ساده و مستحکم روتور، جریان راه اندازی پایین (در حدود 2/1 تا 5/1 جریان نامی)، گشتاور ثابت و عملکرد نرم و بدون نویز از خصوصیات برجسته موتورهای پسماند هستند که این موتورها را برای استفاده در کاربرد های سرعت بالا مناسب نموده اند. اگرچه راندمان و ضریب توان نسبتا کم از معایب ذاتی موتور های پسماند بشمار می آیند، آنها را می توان با طراحی خوب و انتخاب مناسب ماده روتور بهبود بخشید. در این پایان نامه دو موتور جدید با عناوین موتور پسماند دو روتوره بدون هسته CDDHM و موتور پسماند نوع تخت دو روتوره بدون شیار SDDHM معرفی شده و عملکرد آنها تحلیل می شود. با استفاده از تحلیل الکترومغناطیسی مدار معادل حالت دائمی مبتنی بر پارامتر های طراحی برای هر دو موتور به دست می آید. همچنین یک الگوریتم برای شبیه سازی کامپیوتری و پیش بینی عملکرد موتورها در حالت دائمی ارائه می شود. فولاد آلیاژی Fe-Cr-Ni-Mo-C با ترکیبات آهن، کرم، نیکل، مولیبدن و کربن به عنوان یک ماده جدید برای ساخت روتور موتورهای پسماند معرفی شده و مشخصه مغناطیسی این آلیاژ با چندین ماده دیگر که به طور معمول در ساخت روتور موتورهای پسماند کاربرد دارند، مقایسه می شود. الگوریتم ژنتیک به منظور بهینه سازی طراحی موتورهای CDDHM و SDDHM به کار گرفته شده و سرانجام موتور ها بهینه شده با استفاده از آلیاژ های مختلف مواد پسماندی در روتور با یکدیگر مقایسه می شوند.