چکیده: اتوماتای سلولی کوانتومی یک فن‌آوری نوظهور در عرصه نانو‌فن‌آوری است. ساخت مدار‌های دیجیتال با استفاده از این فن‌آوری، علاوه بر کاهش ابعاد این مدار‌ها، توان مصرفی آن‌ها را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد. به همین دلیل محاسبه اتلاف انرژی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش قصد داریم از دو مدل الکترواستاتیکی و ترمودینامیکی برای محاسبه اتلاف انرژی در یک مدار تمام جمع‌کننده در ابعاد نانومتر، استفاده کنیم. به این منظور ابتدا سازوکار پالس ساعت لازم برای رسیدن به خروجی صحیح به ازای ورودی‌های مختلف را به دست آوردیم. سپس در مدل الکترواستاتیکی، با استفاده از محیط برنامه نویسی، ماتریس‌های حالت الکترونی، که نشان‌دهنده قطبش سلول‌های مدار هستند، را محاسبه نمودیم. در نهایت با به کارگیری این ماتریس‌ها به اتلاف انرژی از طریق روابط الکترواستاتیکی و ترمودینامیکی دست یافتیم. در روش ترمودینامیکی از تغییر آنتروپی و رابطه لانداو، اتلاف انرژی را محاسبه نمودیم. با به کارگیری مدل بردار همدوس به بررسی نحوه کلید‌زنی و اتلاف یک سلول QCA پرداخته‌ایم. هم‌چنین از طریق روش تقریبی کران بالا اتلاف انرژی را بررسی نمودیم. از بررسی انجام شده به این نتیجه رسیدیم که از نظر الکترواستاتیکی و ترمودینامیکی جایگاه الکترون‌ها در نقاط کوانتومی، تعداد سلول‌ها، طول سیم و حالت منطقی سلول‌ها و از نظر کوانتومی سرعت کلید‌زنی، حالت سلول، ابعاد سلول و فاصله بین سلول‌های مجاور بر روی اتلاف تأثیرگذارند. با محاسبه‌های انجام شده میانگین اتلاف به روش الکترواستاتیکی در اندازه ۱۰ نانومتر برابر با 0/790- الکترون ولت و در روش ترمودینامیکی برابر با 11/15- میلی الکترون ولت شده است.