چکیده: الگوریتم جستجوی کوانتومی که اصول اولیه ی آن توسط گراور کشف شد ، می توانست یک گزینه ی مشخص را در یک فضای جستجو با اندازه ی N که اطلاعات در آن به صورت نامرتب ذخیره شده ، در مرحله بیابد. بعدها اثبات شد که نمی توان الگوریتم کوانتومی ای که از این سریع تر باشد نوشت ، با این وجود تلاش ها برای افزایش دقت در الگوریتم جستجو افزایش یافت تا احتمال دست یابی به جواب بعد از اندازه گیری بیشتر و بیشتر شود. احمد یونس توانست با تغییراتی در روش گراور احتمال دست یابی به جواب را به حداقل 87.88% برساند در حالی که این احتمال در الگوریتم گراور حداقل برابر 50% است. ما با اضافه کردن یک کیوبیت هدف دیگر به الگوریتم احمد یونس و ایجاد درهم تنیدگی بین این کیوبیت با بقیه ی سیستم ، الگوریتم جدیدی تشکیل دادیم و سپس میانگین احتمال موفقیت برای پنج تکرار اول از الگوریتم جدید را با الگوریتم احمد یونس مقایسه کردیم. نتایج حاصل افزایش میانگین موفقیت را در تمامی پنج تکرار اول در الگوریتم جدید نشان داد . به خصوص در اولین تکرار در تمامی بازه ی احتمال موفقیت در الگوریتم جدید همواره بیشتر است.