چکیده: افزایش کارابران شبکه های بیسیم و درنتیجه افزایش ترافیک شبکه و تقاضا برای سرویس دهی با کیفیت بالا باعث شده اند که نسل چهارم توانایی پاسخگویی به این نیازها را نداشته باشد. بنابراین ناگزیر به دنبال راه هایی برای برآورده کردن این نیازها می باشیم. یکی از روش هایی که اخیرا بسیار مورد توجه قرار گرفته است و به عنوان یک کاندید، برای سیستم های نسل پنجم معرفی شده، تکنیک دسترسی چندگانه غیرمتعامد می باشد که در آن برخلاف تکنیک های دسترسی چندگانه متعامد، بیش از یک کاربر می توانند از منابع در دسترس استفاده کنند، که در نتیجه افزایش کارایی طیفی و بهره وری انرژی شبکه را به دنبال دارد. در این تحقیق هدف ما بررسی بهره وری انرژی یک سیستم چند سلولی مبتنی بر تکنیک دسترسی چندگانه غیرمتعامد می باشد. به این منظور ابتدا مساله بهره وری انرژی را برای یک سیستم مدل ساده در نظر می گیریم سپس آن را برای حالت های تک سلول و چند سلولی، توسعه می دهیم. تخصیص منابع در این سیستم ها یک مساله غیر محدب است که به سادگی با ابزار های موجود قابل حل نیست. لذا با استفاده از روش های تقریب، مساله بهینه سازی غیرمحدب را به یک مساله محدب و قابل حل تبدیل می کنیم. و در نهایت با انجام شبیه سازی، مقایسه ای بین تکنیک دسترسی متعامد و غیرمتعامد صورت می گیرد. با توجه به شبیه سازی های انجام شده نتیجه گرفته شده است که استفاده از روش های دسترسی غیرمتعامد بازدهی شبکه های سلولی را نسبت به روش دسترسی متعامد با هزینه افزایش پیچیدگی در ساختار فرستنده و گیرنده به طور قابل توجهی، افزایش می دهد.