چکیده: امروزه با گسترش شبکه های قدرت و پیچیده تر شدن ارتباطات سیستم ها جهت تأمین انرژی قابل اطمینان برای مصرف کننده ها، لزوم حفاظت مناسب سیستم قدرت بیشتر احساس می گردد. به طور کلی هدف از سیستم حفاظتی شبکه برق قدرت، پایدار نگهداشتن سیستم قدرت از طریق ایزوله کردن فقط بخشهای تحت خطا و تحت بهره برداری نگه داشتن بیشترین بخشهای ممکن از شبکه است. در این پژوهش پس از مرور مقالات و آشنایی با مفاهیم اولیه به بررسی رله های اضافه جریان و هماهنگی این رله ها در سیستم قدرت پرداخته شده است. منظور از هماهنگی رله ها، تنظیم های جریان و زمان رله های جریان زیاد با هدف دستیابی به ترتیب عملکرد مورد نظر رله می باشد. به عبارت دیگر رله ها در سیستم قدرت باید هم بتوانند عمکرد سریع در برابر خطا از خود نشان دهند و هم تداخل عمکرد وجود نداشته باشد و کوچکترین منطقه ممکن از شبکه قطع شود. احداث DG در شبکه می تواند باعث به وجود آمدن مشکلات متعددی در زمینه عملکرد نادرست سیستم حفاظتی شود. در ساختار جدید شبکه که منابع تولید پراکنده به آن اضافه شده اند، هدف عملکرد سریع و مناسب رله ها می باشد لذا تنظیم هماهنگی رله ها با ساختار جدید شبکه تغییر خواهد کرد که این امر مستلزم صرف هزینه می باشد. در طرح پیشنهادی علاوه بر تضمین عملکرد مناسب و سریع رله ها، تعداد رله هایی که دستخوش تغییر تنظیمات می شود نیز در تابع هدف قرار گرفت. در اینصورت عملکرد مناسب حفاظتی با توجه به کمترین تنظیمات در رله ها بدست خواهد آمد. طرح پیشنهادی توسط نرم افزار DigSilent و MATLAB شبیه سازی شده و نتایج حاصل از الگوریتم ژنتیک پیشنهادی کارآمدی آن را به اثبات رسانید. نتایج شبیه سازی نشان می دهد هزینه های تنظیم مجدد رله ها در روش پیشنهادی کمتر از حالتی است که تمامی رله ها تنظیم مجدد شوند و از سوی دیگر قیود سیستم و هماهنگی رله ها با هزینه کمتری ارضا شده است.