چکیده: جابجایی مکانی، اختلاف موقعیت دو پیکسل متناظر از تصویرهای چپ و راست صحنه، با در نظر گرفتن یکی از تصاویر به عنوان مرجع، میباشد. عدم وجود متناظر برای هر پیکسل از تصویر مرجع در تصویردیگر نیز، میبایست به درستی تشخیص داده شود. الگوریتم های ارائه شده تاکنون، در نواحی بدون بافت، در نواحی با بافت تکراری، در نواحی مجاور ناپیوستگیهای عمق صحنه، در نواحی انسدادیافته، در نواحی دارای شیب افقی و عمودی و در نواحی استوانهای و کروی، از نظر دقت استخراج نقشه در مقیاس جزء پیکسل و نیز از نظر سرعت اجرا، با ایدهآلها فاصله بسیار دارند. هدف ما در این پایان نامه، بررسی ایده های جدید و تلفیق آنها برای بهبود نقشه جابجایی مکانی در هر یک از موارد فوق می باشد. از میان الگوریتم‌های مختلف بینایی استریو اعم از الگوریتم‌های مبتنی بر پیکسل، مبتنی بر سطح و مبتنی بر ویژگی، ما در این کار از الگوریتم‌های مبتنی بر سطح استفاده نمودیم. الگوریتم برنامه شامل سه گام جداگانه می شود. گام اول مرحله پیش پردازش است که در این قسمت ما از یک فیلتر میانگین گیر استفاده نمودیم. در گام دوم از یک پنجره وزن‌دار تطبیقی، حول پیکسل مورد نظر در فضای رنگ CIElab و I1I2I3 استفاده می شود. همچنین برای کاهش فضای جستجو از قیود خطوط هم قطبی و محدوده اختلاف مکانی استفاده شده است. نتیجه اجرای این گام از الگوریتم یک نقشه جابجایی مکانی اولیه می باشد. گام آخر مرحله پس پردازش می باشد که در این قسمت از یک فیلتر میانه وزن دار به نام فیلتر هدایت شونده استفاده شده است. با توجه به نتایج بدست آمده الگوریتم پیشنهادی در نواحی مرزی از عملکرد قابل قبولی برخوردار است و نتایج بهتری نسبت به چند کار دیگر که در فصل پنجم با آنها مقایسه شده است، داشته است.