چکیده: به دلیل پراکندگی و فاصله زیاد نواحی روستایی از شبکه اصلی، تأمین انرژی الکتریکی آن‌ها از طریق گسترش شبکه بسیار هزینه‌بر است. به عنوان یک طرح جایگزین، برنامه‌ریزی توسعه منابع انرژی محلی در نواحی روستایی مورد توجه قرار گرفته است که به دلیل اثرپذیری از شرایط فنی، اقتصادی و اقلیمی در نواحی روستایی، مسأله تصمیم‌سازی پیچیده‌ای به شمار می‌رود. هدف از این برنامه‌ریزی، ارائه یک راهکار بهینه برای توسعه منابع انرژی محلی در نواحی روستایی در مقایسه با توسعه شبکه سراسری می‌باشد. بنابراین، در این پایان‌نامه، برنامه‌ریزی منابع انرژی در یک ریزشبکه روستایی مطالعه شده است. مجموعه‌ای از منابع انرژی متنوع شامل تولید پراکنده مرسوم و تجدیدپذیر و ذخیره‌سازها برای تأمین تقاضای انرژی الکتریکی بررسی شد‌ه‌اند. مسأله برنامه‌ریزی پایدار منابع انرژی در ریزشبکه روستایی با هدف حداکثرسازی سود سرمایه‌گذار به صورت یک مدل برنامه‌ریزی خطی آمیخته با اعداد صحیح فرمول‌بندی شده است. عملکرد مدل پیشنهادی در یک ریزشبکه 23 شینه‌ روستایی واقع در شهرستان شاهرود، ایران، در نرخ‌های بهره مختلف، و همچنین با و بدون یارانه‌های انرژی، ارزیابی شده است. نتایج نشان می‌دهند توسعه منابع انرژی در ریزشبکه روستایی در شرایط نرخ بهره پایین و حذف یارانه‌ها سودمند است.