چکیده: امروزه با توجه به گرمایش روزافزون کره زمین مسائل زیست‌محیطی بیش ‌از پیش موردتوجه محققان قرار‌گرفته است. همواره استفاده از الیاف طبیعی و کامپوزیت سبز کمک شایانی به توسعه مواد کامپوزیت کرده است. الیاف بازالت با توجه به مزیت‌هایی همچون دارابودن پایه معدنی و سازگاری با محیط‌زیست و همچنین استحکام بالا جایگزین مناسبی برای الیاف‌هایی مانند شیشه، کربن و کولار است. ترکیب مواد در ابعاد میکروسکوپیک و ماکروسکوپیک باعث افزایش استحکام کامپوزیت‌‌ها می‌شود و کامپوزیت هیبریدی را ایجاد می‌کند. نانولوله‌های کربنی دارای خواص فیزیکی و مکانیکی منحصربه‌فردی هستند که باعث می‌شود آنها را به ‌عنوان یکی از تقویت‌کننده‌های ایده آل برای تقویت مواد پلیمری به کار‌گیرند. با افزودن مقدار بسیار اندکی از نانولوله‌‌های‌کربنی به پلیمرها خواص مکانیکی آنها به میزان قابل ‌توجهی بهبود می‌یابد. در این پژوهش نیز اثر افزودن مقادیر 25/0، 5/0 و 1 درصد وزنی نانولوله‌های کربنی به کامپوزیت بازالت/ اپوکسی بر استحکام خمشی و بار بحرانی کمانش این کامپوزیت‌‌ها بررسی شد. نمونه‌‌ها به روش لایه گذاری دستی با استفاده از روش لایه‌گذاری دستی ساخته شدند و نمونه‌های آزمون کشش ساده برای اعتبارسنجی نتایج تجربی با نرم‌افزار المان محدود استخراج شدند. همچنین نمونه‌های آزمون خمش سه‌نقطه و نمونه‌های آزمون کمانش مطابق با استاندارد تهیه شدند. نتایج حاصل از آزمون خمش سه‌نقطه مشخص کرد نمونه حاوی 25/0 درصد وزنی نانولوله‌های کربنی درصد بهینه بوده و استحکام خمشی، مدول خمشی، انرژی جذب شده تا لحظه شکست و استحکام برشی میان‌لایه ای را به میزان چشمگیری افزایش داده است. در آزمون کمانش نیز افزودن نانو‌لوله‌کربنی به ماده زمینه، بهبود خوبی را ایجاد کرد و مقدار بار بحرانی کمانش، حداکثر نیروی فشاری و انرژی جذب شده تا لحظه شکست را افزایش داد. همچنین نتایج تجربی با نرم افزار المان محدود اعتبار سنجی شد .