چکیده: فلوتاسیون مهم‌ترین روش جداسازی مواد معدنی است و یک عنصر کلیدی بازیابی مواد معدنی باارزش از طریق فلوتاسیون، تعامل بین ذرات و حباب های هوا در آب است. در پژوهش حاضر، با رویکردی تجربی به مطالعه و آشکارسازی برخورد حباب ساکن و ذرات پلاستیکی از جنس پلی استیل پرداخته شده است. نتایج بررسی این برخورد، در شناورسازی و فلوتاسیون ذرات پلاستیکی کاربرد گسترده‌ای دارد. در این مطالعه با ایجاد حباب ساکن به قطر 5/5 میلی متر از طریق پمپ تزریق در سیال ساکن، به بررسی مکانیزم برخورد ذرات پلاستیکی به قطر 1.5، 2 و 2.5 میلی متر روی سطح حباب پرداخته شده است. همچنین تأثیر افزایش فاصله رهاسازی ذره بر مکانیزم برخورد نیز بحث شده است. این مطالعه در چهار فاصله رهاسازی 16.39، 12.5، 10 و 4.55 میلی متر از سطح حباب صورت گرفته است. ذرات پلاستیکی از طریق سیستم خلأ با سرعت صفر و در ارتفاع قابل تنظیم به سمت حباب رها می‌شوند. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که سرعت لغزش ذره بر روی سطح حباب وابسته به تغییر فاصله رهاسازی بوده و با افزایش فاصله رهاسازی سرعت افزایش می یابد. موقعیت زاویه ای برخورد ذره بر سطح حباب، با تغییر فاصله رهاسازی تغییر می کند به‌طوری‌که با افزایش فاصله رها سازی، موقعیت زاویه ای ذره بر سطح حباب باگذشت زمان کاهش می یابد. زاویه برخورد اولیه برای فاصله های 16.39، 12.5، 10 و 4.55 میلی متر به ترتیب برابر با 15.15، 18.01، 18.8 و 21.3 درجه مشاهده شده است. در این مطالعه، عملکرد نیرو های درگ، مویینگی، فشاری، وزن و شناوری بر حالت های اتصال و جدا شدن ذره بر سطح حباب گزارش شده است؛ همچنین به بررسی تأثیر خط تماس سه فازی ذره بر نیروهای مویینگی و فشاری پرداخته شده است که یکی از نوآوری های مطالعه حاضر است. علاوه بر این در این مطالعه به بررسی عدد باند اصلاح شده به‌عنوان معیاری برای جدایش ذره پرداخته شده است. هنگامی‌که این عدد از یک کمتر باشد یعنی نیرو های نگه دارنده باعث اتصال ذره به حباب هستند و زمانی که این عدد از یک بیشتر باشد بیانگر جدا شدن ذره از سطح حباب می باشد. با افزایش قطر ذره، عدد باند لحظه‌ای برای ذره با قطر های 1.5، 2 و2.5 میلی متر در حالت اتصال بین 0.3 تا 0.8 در حال تغییر است. همچنین با افزایش فاصله رهاسازی عدد باند برای چهار فاصله 16.39، 12.5، 10 و 4.55 میلی-متر در حالت اتصال بین 0.4 تا 0.7 نوسان می کند.