چکیده: چکیده ستون های سنگی به عنوان گزینه ای برای بهبود ظرفیت باربری خاک های سست و کاهش نشست در سازه های بنا شده بر این خاک ها استفاده می شود و استفاده از ژئوسنتتیک ها که به عنوان مسلح کننده های خاک شناخته می شوند می توان در خواص و بهبود ظرفیت باربری و کاهش نشست موثر واقع شوند، هرچند امروزه استفاده از این روش بهسازی خاک بسیار متداول است اما تحقیقات کمی در این زمینه صورت پذیرفته است. در این پژوهش آزمایشات اولیه شناخت مصالح ستون سنگی و اندازه دانه بندی ستون سنگی انجام پذیرفت و همچنین با مدل سازی ستون سنگی بدون در نظر گرفتن خاک دورگیر سست به بررسی ظرفیت باربری ستون سنگی منفرد در دستگاه سه محوری در نمونه ای به طول 20سانتی متر و قطر 10 سانتی متر با نسبت طول به قطر 2 به روش تحکیم یافته زهکشی شده (CD) پرداخته شد که دلیل انتخاب روش CD به دلیل قابلیت و ویژگی زهکشی ستون سنگی است و با استفاده از مسلح کننده های ژئوسنتتیکی که قابلیت زهکشی توامان با ظرفیت کششی خوب را دارا باشدهمانند ژئوتکستایل برای بهبود ظرفیت باربری و کاهش نشست اقدام صورت پذیرفت و از یک نوع ژئوتکستایل بافته به وزن 100 گرم برمترمربع و سه نوع ژئوتکستایل نبافته به وزن200 گرم برمترمربع و300 گرم برمترمربع و400گرم برمترمربع در این پژوهش استفاده شد. ژئوتکستایل ها به عنوان مسلح کننده هابه صورت دورگیر یا محصور کننده در جهت قائم یک دور با طول همپوشانی 2سانتی متر و با استفاده از قفل بین سنگدانه ها به دور ستون به صورت قائم محصور شدند و در فشار های دورگیر 75 و 150 کیلوپاسکال قرار گرفتند و از دو نوع دانه بندی خاک 1 (4.75 الی 9.5 میلیمتر)وخاک 2 (9.5 الی 12.5میلیمتر)در این پژوهش استفاده شد.نتایج نشان دهنده بهبود ظرفیت باربری ستون سنگی در هر دو مدل دانه بندی خاک در تمام مسلح کننده ها است و بیشترین درصدافزایش ظرفیت باربری نسبت به نمونه غیر مسلح برای خاک1 در فشارسلولی 75کیلوپاسکال برابر است با 230% درصد و برای خاک2 این عدد200% درصد همچنین در فشار سلولی150برای خاک 1برابر 152%درصد و برای خاک2 برابر 182% درصد است نمونه ژئوتکستایل بافته با وزن100گرم برمترمربع دارای بهترین عملکرد بخاطر ساختار بافته آن در فشار 75کیلوپاسکال ودر خاک 1 در افزایش ظرفیت باربری تا 2.3برابر و کاهش کرنش حجمی تا 3برابر و درصد کاهش شعاعی تا 26%دردصد وافزایش اثر مسلح کننده تا 2.3برابر نمونه بدون مسلح کننده در بین تمام مسلح کننده ها است همچنین نمونه ژئوتکستایل 100گرم بافته میتواند تا 2 برابر فشار محصورکننده القایی نسبت به فشار سلولی ایجاد کند اما در خاک 2 این ژئوتکستایل 100 گرمی در فشار 150 کیلوپاسکال بیش ترین ظرفیت باربری نسبت به نمونه غیر مسلح 1.82برابر است و کاهش کرنش حجمی تا 6برابر و درصد کاهش کرنش شعاعی تا 44%درصد و افزایش اثر مسلح کننده تا 1.82برابر نمونه بدون مسلح کننده را دارا است و فشار محصورکننده القایی برابر با فشار سلولی در این خاک ایجاد می کند از این رو نتیجه می شود که در فشار سلولی بالا استفاده از سنگدانه درشت تر در افزایش ظرفیت باربری موثر است و در فشار سلولی پایین استفاده از سنگدانه ریزتر باعت افزایش ظرفیت باربری نمونه می شود همچنین مشاهده شد برای تمام نمونه ها بیشترین شکم دادگی ناشی از بارگزاری(Bulging) در فاصله D5/0 تا D رخ میدهد و اگر ژئوتکستایل بافته باشد این تغییر شکل جانبی(کرنش شعاعی) به کمترین مقدار خود میرسد.همچنین در ژئوتکستایل های نبافته نمونه با وزن 300گرم بر مترمربع به دلیل سطح تماس موثر ژئوتکستایل با دانه‌های درشت خاک و بهبود زاویه اصطحاک بسیج شده در این نمونه رفتاری مشابه نمونه بافته با وجود مقاومت کششی کمتر ژئوتکستایل نبافته 300 گرم نسبت به نمونه بافته داشته است.