چکیده: شیارشدگی یکی از اصلی‌ترین خرابی‌های روسازی آسفالتی محسوب ‌می‌شود که علاوه بر‌ایجاد مشکل در عملکرد روسازی، هزینه‌های زیادی را در بخش تعمیر و نگهداری به خود اختصاص ‌می‌دهد. در پژوهش‌های انجام‌شده توسط محققین، به استفاده از افزودنی‌های مختلف در مخلوط‌های آسفالتی به عنوان یکی از راه‌کار‌های بهبود عملکرد شیارشدگی اشاره شده است. ارائه مدل پیش‌بینی عملکرد شیارشدگی مخلوط‌های آسفالتی با استفاده از نتایج آزمایشگاهی، ‌می‌تواند در صرفه‌جویی هزینه‌های تعمیر و نگهداری این خرابی موثر باشد. در این تحقیق ابتدا با استفاده از آزمایش خزش استاتیکی، تاثیر پودر لاستیک با درصد‌های 1، 3 و 5 درصد بر عملکرد خزش مخلوط‌های آسفالتی با استفاده از دو نوع قیر 10-64 و 22-64 مورد ارزیابی قرار گرفته است. در ادامه به منظور پیش‌بینی میزان شیارشدگی نمونه‌های مختلف، با استفاده از ‌نرم‌افزار‌ آباکوس مدل المان محدود آزمایش شیارشدگی ساخته شده است. تعیین مشخصات ویسکوالاستیک مخلوط‌های آسفالتی از تعیین پارامتر‌های سری پرونی با استفاده از آزمایش خزش، انجام شده است. همچنین مدل‌های تحلیلی به منظور مقایسه با مدل عددی ‌ایجاد گردیدند. نتایج حاصل از آزمایش خزش استاتیکی نشان دهنده آن بود که در نمونه‌های ساخته شده با قیر 10-64، با اضافه شدن درصد پودر لاستیک، میزان تغییرشکل هم افزایش پیدا نمود. اما در نمونه‌های ساخته شده با قیر 22-64، تغییرشکل‌ها کاهش پیدا کردند. همچنین پس از صحت‌سنجی مدل رفتاری، نشان داده شد که داده‌های حاصل از آزمایشگاه و مدل‌های عددی و مدل مکانیکی عمومی، با دقت قابل‌قبولی به هم نزدیک ‌می‌باشند. به طوری که اختلاف داده‌های آزمایشگاه و مدل عددی 4 درصد و این مورد برای مدل مکانیکی عمو‌می‌4/0 درصد ‌می‌باشد.