چکیده: تلاش‌های تثبیت و ترمیم کانال به طور چشمگیری از سال 1990 افزایش پیدا کرده‌است و هزینه‌های گزافی در این زمینه انجام می‌شود، درحالیکه حداقل %50 پروژه‌ها با شکست مواجه می‌شوند و مابقی نیز ممکن است مطابق انتظارات عمل نکنند. بنابراین اصلاح جریان امروزه بیشتر یک هنر است تا یک علم. در همین راستا مهندسان به تازگی پیشنهاد احداث دیوار‌ه‌های طولی اصلاحی را به عنوان جایگزینی برای آبشکن‌های عرضی سنتی پیشنهاد داده‌اند که هدف از این پیشنهاد ایجاد یک کانال قابل کشتیرانی و بهبود انتقال جریان با تقسیم کانال به دو قسمت اصلی و فرعی می‌باشد. در تحقیق حاضر عملکرد دیوار‌ه‌های طولی و سازه‌های آبشکن بر روی تنش برشی بستر و دیواره‌ی کانال بوسیله‌ی معادلات RANS با مدل k-ɛ به صورت عددی و با استفاده از نرم‌افزار Flow-3D که از تکنیک روش حجم محدود به حل معادلات حاکم می‌پردازد، بررسی شد. نتایج حالت تک‌آبشکن با نتایج آزمایشگاهی صحت‌سنجی و نتایج حالت‌های سری آبشکن‌ها با داده‌های عددی موجود مقایسه شد که از تطابق مناسبی برخوردار بودند. در این پژوهش دوازده شبیه‌سازی برای سازه‌های دیواره‌های طولی در موقعیت‌های طولی و عرضی متفاوت به صورت‌های ممتد و غیرممتد انجام شد. نتایج نشان دادند که این سیستم در مقایسه‌ی با سیستم سنتی آبشکن، تنش برشی کمتری را به بستر وارد می‌کند و قابلیت کنترل تنش برشی دیواره را نیز به صورت پویا داراست. این سیستم با فراهم آوردن عمق مناسب در کانال اصلی باعث بهبود ناوبری می‌شود، همچنین، با فراهم آوردن یک وضعیت آرام در قسمت کانال فرعی، تاثیر مطلوبی بر زیستگاه آبزیان و اکولوژی سیستم دارد و علاوه بر آن توانایی بالایی برای انتقال دبی اضافه‌ی سیلاب دارد. در نتیجه این سیستم می‌تواند به عنوان جایگزینی مناسب بجای سازه‌های سنتی آبشکن، مورد استفاده قرار گیرد.