چکیده: امروزه لزوم ساخت سازه‌ها در محیط‌های خورنده نظیر سواحل، ضرورت جایگزینی میلگرد‌های FRP را به جای میلگردهای فولادی افزایش داده است. از طرف دیگر، ترکیب رفتار کششی کاملا الاستیک میلگردهای FRP در کنار عملکرد ترد بتن فشاری، عضوی فاقد شکل پذیری همراه با شکست ترد می‌سازد. در این پژوهش با هدف تامین و بهبود شکل پذیری، دو رویکرد مورد آزمایش قرار گرفت. در رویکرد اول، با هدف تغییر در نمودار تنش-کرنش بتن فشاری، طرح اختلاط بتن با استفاده از افزودنی های پلیمری اصلاح شد. تعداد 18 نمونه استوانه‌ای تشکیل شده از 5 نوع پلیمر مورد آزمایش قرار گرفت که تنها در یک مورد بهبود شکل پذیری با افزایش 9.5 درصدی نسبت به بتن معمولی قابل مشاهده است. این نوع بتن پلیمردار به دلیل کاهش شدید در مقاومت نهایی، استهلاک انرژی بسیار کمتری نسبت به بتن معمولی داشته و استفاده از آن در اعضای بتنی توصیه نمی‌شود. در رویکرد دوم، با محصور نمودن بتن در ناحیه فشاری توسط الیاف های FRP، از ایجاد انبساط عرضی ناشی از فشار، ممانعت به عمل آمده و در نتیجه‌ی آن، رفتار تنش-کرنش بتن در این ناحیه تغییر کرد. تعداد 8 نمونه تیر بتنی با طول دهانه 1.8 متر، در 7 نوع محصور شدگی متفاوت مورد آزمایش خمش 4 نقطه قرار گرفت. در این میان، 3 مورد محصور شدگی، شکل پذیری تیر بتنی را در حدود 40 تا 60 درصد بهبود بخشیدند.