چکیده: با توجه به اینکه اتصالات تیر و ستون نقش مهمی در طراحی سازه های بتن آرمه دارد و اکثر نرم افزار های تحلیل و طراحی موجود ناحیه اتصال تیر به ستون را در قاب های خمشی بتن آرمه کاملا صلب در نظر می گیرند لذا این فرض سختی سازه را بیش از حد بالا می برد و نمی توان ارزیابی دقیقی از عملکرد لرزه ای سازه داشت. لذا میخواهیم با در نظر گرفتن انعطاف پذیری در اتصالات به ارزیابی عملکرد لرزه ای دقیق تری برسیم. محاسبه میزان سطح عملکرد ساختمان ها به کمک منحنی های شکنندگی یک راه مناسب برای محاسبه میزان خسارت احتمالی است. به کمک این منحنی ها، میزان شکنندگی سازه های مختلف تعیین می شود و با کمک از این داده ها می توان راهکار مناسب جهت رفع احتمالی نقاط ضعف در سازه ها ارائه داد. از این رو سه مدل ساختمان 3 و 5 و 8 طبقه با پلان های مشابه و سیستم سازه ای قاب خمشی متوسط در نظر گرفته شده در نرم افزار ایتبس طراحی می شوند. سپس با مدلسازی آنها در نرم افزار اپنسیس یک بار، با در نظر گیری صلبیت و بار دیگر، با در نظر گیری انعطاف پذیری اتصالات آنالیز IDA انجام می شود. با کمک نتایج بدست آمده از تحلیل IDA، منحنی های شکنندگی در سطح های خرابی متفاوت شامل (خرابی کم،متوسط،زیاد و کامل) برای همه ی مدل های مورد نظر رسم می شود. با مقایسه بین این منحنی های شکنندگی و مقادیر میانه شکنندگی، می توان تاثیر انعطاف پذیری اتصالات را بر عملکرد لرزه ای ساختمان ها بررسی کرد. با بررسی نتایج مشاهده می شود که در سازه هایی که اتصال آن به صورت انعطاف پذیر می باشد سازه زودتر به به چهار حالت خرابی کم، متوسط، زیاد و کامل می رسد. به طوریکه مقادیر میانه شکنندگی لرزه ای در مدل 5 طبقه تحت زلزله در سطوح آسیب جزئی، متوسط، زیاد و کامل به ترتیب 0.08، 0.1، 0.2 و 0.38 می باشد و در حالت صلب این مقادیر عبارتند از 0.1، 0.15، 0.26 و 0.44 این اعداد در واحد شتاب ثقل زمین (g) می باشند بدین ترتیب در سطح آسیب کامل میانه شکنندگی لرزه ای برای سازه انعطاف پذیر 14 درصد کاهش یافته است.