چکیده: پدیده روانگرایی که با کاهش سختی و مقاومت برشی خاک ها همراه است، اغلب هنگام زمین لرزه‌های بزرگ مشاهده می‌شود. مکانیزم اساسی روانگرایی در لایه‌های ماسه‌ای اشباع و سست، افزایش تدریجی فشارآب منفذی در اثر اعمال تنش های سیکلی حاصل از انتشار موج برشی زلزله می‌باشد. روانگرایی خاک-های ماسه ای سست اشباع اغلب سبب خرابی های وسیعی در سازه های مختلف شده است. بنابراین بررسی نشست سازه ای که تمام یا بخشی از فنداسیون آن در معرض خاک روانگرا قرار دارد ضروری به نظر می-رسد. گزارشات ثبت شده از مکان های لرزه خیز، تأثیر زیاد اتساع اسکلت خاک بر روی تغییرشکل برشی سیکلی زمین در هنگام روانگرایی را نشان می‌دهد. همچنین، تحقیقات گذشته نشان می دهد که اتساع ماسه باعث افزایش مقاومت برشی در هنگام روانگرایی می شود. در تحقیق حاضر اثر اتساع بر نشست سازه هنگام وقوع رونگرایی با استفاده از نرم افزار OpenSees ارزیابی شده است. مطالعات صورت گرفته بر مکانیزم اتساع نشان می دهد که اتساع، متأثر از خصوصیات ذاتی خاک (چگالی نسبی) و تنش های موجود در پروفیل خاک می باشد، بنابراین برای بررسی زاویه اتساع در هنگام روانگرایی و اثر مقاومتی آن بر نشست سازه، یک لایه ماسه اشباع در تراکم‌های مختلف (50،40،30 و60 درصد) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این ارزیابی نشان می دهد که با افزایش زاویه اتساع، فشار آب حفره ای کاهش و به طبع آن نشست-های ناشی از روانگرایی کم می شود.