چکیده: امروزه با افزایش حمل و نقل، نیاز به راه کارهای مختلف برای بهبود وضعیت ترافیک بیشتر شده است. زمان بندی میدان ها از جمله ی این روش ها هستند. با توجه بهره برداری بالا از میدان های چراغ دار در ایران، تاکنون تحقیق جامعی در مورد رفتار راننده در میدان های چراغ دار انجام نگرفته است. در این پایان نامه، طول ناحیه تردید نوع 2 در میدان های چراغ دار بر اساس شاخص های مکانی و زمانی (فاصله تا خط توقف (DTS) و زمان تا خط توقف (TTS)) حاصل می شود، که وابسته به تغییرات رفتار رانندگان است. هم چنین این پژوهش به دنبال تعیین تأثیر پارامترهای رفتار راننده نظیر شتاب کاهنده (am) و شتاب افزاینده (as) خودروها و زمان درک و واکنش (sδ) رانندگان بر طول ناحیه تردید نوع 2 است. تعیین زمان تمام‌قرمز با روش سینماتیک حرکت و برخورد ترافیکی و تعیین تابع احتمال توقف لوجیت، از دیگر اهداف است. نتایج تحقیق نشان می-دهد، (TTS) شاخص بهتری در مقایسه با (DTS) برای تعیین موقعیت و طول ناحیه تردید است؛ چون بر اساس (DTS)، ناحیه تردید بسیار طولانی می شود. طول ناحیه تردید، برابر 1.5 تا 4.5 ثانیه از خط توقف پیشنهاد می شود. هم چنین نتایج تحقیق نشان می دهد هماهنگی خوبی بین شاخص های تمرکز و پراکنش برای (sδ) در مطالعه جاری و مطالعات پیشین وجود دارد. اما چنین الگویی برای (am) و (as) مشاهده نشد. (as) در تقاطعات 3 و 3.36 متر بر مجذور ثانیه است (ITE و AASTHO). اما در میدان های چراغ دار 1.26 متر بر مجذور ثانیه که حدود یک‌سوم مقادیر پیشنهادی است. رانندگان میدان های چراغ دار در مقایسه با تقاطعات چراغ دار، رانندگان محافظه کارتری هستند. نتایج مربوط به احتمال توقف لوجیت نشان می دهد، در بین خودروها، خودروهای باری سنگین/اتوبوس بیشترین تأثیر را بر احتمال توقف دارند و در پارامترهای سرعت، DTS، TTS معمولا اثرگذار بر احتمال توقف و پارامتر زمان زرد تأثیری بر احتمال توقف ندارد.