چکیده: امروزه با توسعه روزافزون صنعت حمل ‌و نقل ریلی در جهان و همچنین کشور ما، راه‌اندازی قطار سریع‌السیر روزبه‌روز اهمیت بیشتری پیدا می کند. به همین دلیل برنامه‌ریزی و سیاست های حمل ‌و نقل در جهت آماده سازی بستری مناسب برای مهیا نمودن خطوط ریلی موجود در راستای نیل به این هدف می باشد. به این ترتیب باید وضعیت کنونی خطوط ریلی به دقت مورد بررسی و مطالعه قرار بگیرد تا نقاط ضعف آن شناسایی گردد. از جمله سازه های مهم و استراتژیک در خطوط ریلی، پل ها می باشند. پل ها چه از منظر تکنولوژی ساخت و چه از منظر هزینه های اجرایی، در جایگاه ویژه ای از اهمیت قرار می گیرند. به همین دلیل سلامت سنجی و مقاوم‌سازی پل های راه آهن از مهم‌ترین برنامه ها برای مهیا نمودن شبکه خطوط ریلی ایمن در بهره‌برداری از قطارهای سریع‌السیر می باشد. هدف از این مطالعه ارائه دستورالعملی برای تعیین حداکثر سرعت مجاز قطارهای سریع السیر برای عبور از پل های راه آهن موجود می باشد. با توجه به عدم وجود آیین نامه و دستورالعملی مناسب به این منظور برای پل های راه آهن، و همچنین نیاز روزافزون کشور به توسعه و راه‌اندازی قطارهای سریع‌السیر، نیاز به داشتن چنین دستورالعملی احساس می شود. مطالعه حاضر دستورالعملی صریح و کاربردی به این منظور ارائه کرده که به طور کامل در فصل 4 توضیح داده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت بسیاری از پل های راه آهن که زمان ساخت آن‌ها به 50 تا 70 سال پیش برمی گردد، تحت عبور قطارهای سریع السیر مقاومت کافی را از خود نشان می دهند. در این مطالعه عامل محدودکننده سرعت قطار عبوری، در مثال مورد بررسی، حداکثر شتاب وسط دهانه پل شناسایی شد. در این حالت اگرچه شتاب بیش از حد مجاز می شود و سازه دیگر کفایت خدمت دهی ندارد، اما پل همچنان بدون آسیب‌دیدگی باقی می‌ماند. در این حالت با استفاده از تمهیداتی مناسب می توان از طریق کنترل شتاب قائم وسط دهانه پل، سرعت حدی مجاز قطارها را افزایش داد.