چکیده: گیاه کنجد (Sesame) یکی از دانه های روغنی و خوراکی مهم در کشاورزی سنتی نواحی گرم به شمار می رود. خشکی بیش از هر عامل محیطی دیگر باعث محدود شدن رشد گیاهان و کاهش تولید محصولات زراعی می شود. به منظور بررسی اثر کم آبیاری و استفاده از سوپرجاذب بر عملکرد و برخی خصوصیات رشدی کنجد آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در شهرستان داورزن اجرا گردید. فاکتورها شامل، مدار آبیاری در 3 سطح : هر 6 روز، هر 12 روز و هر 18 روز به عنوان عامل اصلی و استفاده از سوپر جاذب در 4 سطح شاهد،50 ، 100 ، 150 کیلوگرم در هکتار به عنوان عامل فرعی لحاظ شدند. در این آزمایش صفات ارتفاع بوته، عملکرد دانه اجزای عملکرد، همچنین عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد روغن، درصد پروتئین، میزان کلروفیل a و b ، میزان پرولین، آنزیم کاتالاز، آنزیم پراکسیداز اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که اثر متقابل سوپر جاذب و دوره آبیاری تاثیر معنی داری بر ارتفاع گیاه، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، تعداد شاخه جانبی، وزن هزار دانه، عملکرد اقتصادی، شاخص برداشت، غلظت کلروفیل a و b ، درصد پروتئین و آنزیم کاتالاز معنی دار داشت. همچنین اثر متقابل سوپرجاذب و دوره آبیاری بر درصد روغن، غلظت کلروفیل، عملکرد بیولوژیک و آنزیم پراکسیداز معنی دار نبود. همچنین اثر متقابل سوپرجاذب و دوره آبیاری باعث افزایش ارتفاع، تعداد کپسول در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد اقتصادی و درصد روغن و پروتئین گردید.