چکیده: فعالیت های انسانی و صنعتی شدن باعث افزایش غلظت عناصر مضر مانند فلزات سنگین در اکوسیستم شده و اثرات مخربی بر سلامت غذای موجودات زنده دارد. سرب (Pb (II)) یکی از عناصر فلزی سنگین است که اثرات مضر بر موجودات زنده دارد. باکتری ها به عنوان موجودات با تنوع بسیار بالا، به عنوان بخشی از میکروارگانیسم های دخیل در فرایند پالایش زیستی سرب استفاده می شوند. در مطالعه حاضر، اثرات طولانی مدت آلودگی سرب (LTC) تحت یک سیستم واکشت مداوم بر میزان رشد، پتانسیل زیست پالایی سرب، مکانیسم های بکار گرفته شده زیست پالایی سرب، تغییرات مورفولوژیکی دو سویه CM3 و CM7 باکتری Microbacterium oxydans مورد بررسی قرار گرفت. یافته های ما نشان می دهد که LTC می تواند pH و دما بهینه سویه ها را تحت تاثیر قرار دهد و همچنین قادر است نرخ رشد سویه‌های باکتریایی را در محیط دارای سرب در مقایسه با سویه‌های اولیه افزایش دهد. علاوه بر این، پتانسیل زیست پالایی سرب سویه‌های LTC به شدت در pH 6.5 افزایش یافت. زیست توده سویه ها از نظر توپوگرافی و درصد عناصر با استفاده از میکروسکوپ الکترونی SEM مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مشاهدات ما نشان داد که LTC نمی تواند شکل سلول و ابعاد سلول سویه‌های مورد مطالعه را تغییر دهد، هر چند تغییراتی در ماده ژنتیکی ایجاد می کند. علاوه بر این، ما بین درصد فسفر و سرب در زیست توده سویه‌های LTC همبستگی یافتیم، که نشان می دهد این سویه ها سرب را به صورت هایی چون سولفات سرب و فسفات سرب برای کاهش سمیت بیشتر رسوب داده اند. علاوه بر این، LTC تجمع سرب را در دیواره سلولی سویه ها کاهش داده بود. همچنین، ناحیه اپرون Pbr در ژنوم سویه‌های مورد مطالعه تشخیص داده نشد که نشان می دهد آن ها احتمالا از سایر انتقال دهنده های سرب برای خروج سرب از سیتوپلاسم استفاده کرده اند.