چکیده: بید چغندر قند با نام علمی Scrobipalpa ocellatella Boyd (Lep: Gelechiidae) جزء آفات مهم چغندرقند است که سالانه، خسارات جبران ناپذیری به این محصول اقتصادی کشورمان وارد می کند. استفاده از مهار کننده های آنزیم های گوارشی و یا ژن های مهارکننده ی آنزیم های گوارشی که به گیاه منتقل می شوند می تواند یک استراتژی جدید در کنترل این آفت خطرناک در نظر گرفته شود. اولین مرحله در اجرای این شیوه ها، شناسایی آنزیم های گوارشی موجود در لوله گوارش لارو بید چغندر است. در این پژوهش ویژگی های بیوشیمیایی گلوکوزیدازی و پروتئاز ها ی موجود در دستگاه گوارش لارو سن آخر این آفت مورد بررسی قرار گرفت. لارو های بید چغندر قند در طول فصل رشد از مزارع شهرستان جوین جمع آوری شدند. لوله گوارش حشرات جداسازی و در دمای 20- درجه سانتی گراد نگهداری گردید. با استفاده از سوبستراها و معرف های هر یک از آنزیم های ذکر شده، فعالیت آنزیمی و خصوصیات بیوشیمیایی شامل pH (11-6)، دما (50-20 درجه سانتی گراد) و اثر یون ها ی آهن، منیزیم، منگنز، روی و مس اندازه گیری شد. درجه حرارت بهینه آلفا و بتا گلوکوزیداز، 40 درجه سانتی گراد محاسبه شد. بیشترین فعالیت آنزیم های آلفا و بتا گلوکوزیداز در حضور سوبسترا های اختصاصی در اسیدیته های مختلف بررسی و اپتیمم آن ها در 8 =pH بدست آمد. بیشینه فعالیت اسیدیته پروتئاز عمومی، در لوله گوارشی این آفت با استفاده از سوبسترای آزوکازئین در دامنه ی 11-9pH= تعیین شد. دمای بهینه پروتئاز عمومی 35 درجه سانتی گراد اندازه گیری شد. فعالیت پروتئاز های اختصاصی تریپسین، کیموتریپسین و الاستاز با استفاده از سوبسترا های تخصصی در دامنه ای از اسیدیته بررسی و بیشینه فعالیت آن ها به ترتیب 10، 11 و 11 به دست آمد. دمای بهینه برای سه پروتئاز ذکر شده به ترتیب برابر با 35، 35 و 40 و40 درجه سانتی گراد بود. اثر یون های فلزی آهن، منیزیم، منگنز، روی و مس با غلظت های 5 و 10 میلی مولار، بر فعالیت آنزیم های آلفا و بتا گلوکوزیداز، تریپسین، کیموتریپسین و الاستاز معنی دار بود چنان که، یون منیزیم 5 میلی مولار باعث افزایش، یون های منگنز 10 میلی مولار و مس 5 میلی مولار سبب کاهش فعالیت آنزیم آلفا گلوکوزیداز و یون آهن 5 میلی مولار سبب افزایش فعالیت آنزیم بتاگلوکوزیداز شد. همه ی یون های نامبرده سبب افزایش فعالیت آنزیم تریپسین، کیموتریپسین و الاستاز شد.