چکیده: این تحقیق به منظور ارزیابی مقاومت به خشکی چند واریته سورگوم به صورت اسپلیت‌پلات بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه‌ای واقع در شهرستان دامغان انجام شد. فاکتور آبیاری در دو سطح (دور آبیاری متداول منطقه یعنی نه روز به عنوان شاهد، و دور آبیاری هیجده روز به عنوان کم‌آبیاری) درکرت‌های اصلی و شش واریته سورگوم (اسپیدفید1، سپیده، کیمیا، پیام، اسپیدفید2 و پگاه) در کرت‌های فرعی قرارگرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تأثیر تنش خشکی بر کلیه صفات معنی دار شد. بجز وزن 1000 دانه، برهمکنش واریته و تنش خشکی بر کلیه صفات معنی دار بدست آمد. از لحاظ رشد و عملکرد دانه، واریته کیمیا بر واریته های دیگر برتری داشت. میزان پایداری غشاء در شرایط کم‌آبیاری بالاتر از شرایط آبیاری نرمال بود. بالاترین میزان پایداری غشاء در واریته تنش دیده سپیده اندازه‌گیری شد. تنش خشکی باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ در کلیه واریته های مورد بررسی گردید. در شرایط کم‌آبیاری، کمترین محتوای نسبی آب برگ به واریته های پگاه و اسپیدفید1 اختصاص داشت. بالاترین میزان فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در واریته سپیده در شرایط کم‌آبیاری بدست آمد. برای واریته های کیمیا و سپیده، فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در گیاهان تنش دیده بیشتر از گیاهان تنش ندیده بود. در واریته های دیگر، این اختلاف معنی دار بدست نیامد. بین فعالیت این آنزیم در گیاهان تنش دیده و تأثیرپذیری از تنش خشکی رابطه معنی داری بدست نیامد. از لحاظ رشد و عملکرد دانه، واریته کیمیا بر واریته های دیگر برتری داشت.