چکیده: به منظور بررسی تاثیر بیوپرایمینگ بذر با باکتری Bradyrhizobium Japanicum ، محلول‌پاشی و کاربرد خاکی کود فولومیکس بر رشد و عملکرد سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در سال 1393 انجام شد. در این آزمایش تیمار بیوپرایمینگ در 2 سطح عدم پرایم و پرایم بذر، محلول‌پاشی فولومیکس در 3 سطح عدم مصرف، یکبار مصرف و دوبار مصرف و کاربرد خاکی فولومیکس در 3 سطح عدم مصرف، یکبار مصرف و دوبار مصرف اعمال شد. نتایج آزمایش نشان داد که اثر تیمارهای کاربرده شده در این تحقیق بر ارتفاع بوته، ارتفاع اولین غلاف از سطح زمین، تعداد گره در ساقه، تعداد شاخه‌های فرعی، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، مقادیرکلروفیل و کارتنوئید برگ، مقاومت روزنه‌ای، محتوای نسبی آب برگ، سدیم و پتاسیم برگ، سدیم و پتاسیم دانه، فسفر، روغن و پروتئین دانه معنی‌دار بود. بیشترین میزان عملکرد دانه مربوط به ترکیب تیماری بیوپرایمینگ + دوبار کاربرد خاکی به میزان 4619 کیلوگرم در هکتار بود که نسبت به شاهد 11.29 برابر افزایش نشان داد کمترین عملکرد دانه با مقدار 408.8 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار شاهد بود. بشترین میزان عملکرد بیولوژیک به ترتیب مربوط به ترکیب‌های تیماری بیوپرایمینگ + دوبار کاربرد خاکی با میزان 7469 کیلوگرم در هکتار و بیوپرایمینگ + دوبار محلول‌پاشی + دوبار کاربرد خاکی با میزان 7163 کیلو گرم در هکتار بود. کمترین میزان عملکرد بیولوژیک با مقدار 1343 کیلوگرم در هکتار نیز مربوط به تیمار شاهد بود. ریزوبیوم با تثبیت نیتروژن و دیگر اثرات مفید آن به عنوان باکتری محرک رشد، محلول‌پاشی فولومیکس به دلیل تغذیه مناسب گیاه از طریق برگ‌ها و کاربرد خاکی فولومیکس با بهینه سازی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک خاک توانستند اثرات مفیدی بر صفات اندازه‌گیری شده در سویا نشان دهند. نتیجه گیری کلی از این آزمایش نشان داد که بیوپرایمینگ بذر سویا، محلول‌پاشی و کاربرد خاکی کود فولومیکس سبب افزایش رشد و عملکرد سویا شده و ضمن استقرار بهتر گیاه در محیط از خطرات ناشی از نهاده‌های مخرب شیمیایی نیز جلوگیری می‌شود.