چکیده: منطقه کوهستانی تخت سلیمان در جنوب‌شرق استان آذربایجان غربی واقع شده است. وجود سنگ‌های آهکی کارستی و میانگین بارش سالانه نسبتاً بالای منطقه باعث شده است که چشمه‌های کارستی هم‌چون تخت سلیمان، چارطاق، آلاسقل و چوپلی کانی شفا در منطقه به وجود آید. هدف از انجام این تحقیق، مطالعه‌ی هیدروژئولوژیکی کارست چشمه‌های منطقه تخت سلیمان با استفاده از روش‌های زمین‌شناسی، هیدروژئولوژی، هیدروشیمیایی و ایزوتوپی بوده است. مقادیر pH، EC و غلظت یون‌های اصلی و ایزوتوپی چشمه ها و دبی چشمه‌ها و همچنین مقادیر ایزوتوپی بارش در ارتفاعات مختلف اندازه‌گیری گردیده است. معادله بدست آمده برای خط بارش منطقه تخت سلیمان بصورت δ2H=7.9δ18O + 19.6 می‌باشد که دارای شیب و عرض از مبدا کمتری نسبت به خط بارش جهانی و مدیترانه به دلیل تبخیر ثانویه است. رابطه ارتفاع-مقدار اکسیژن 18 در این منطقه بصورت Elevation (m) = -223.5 δ18O+40.2 برآورد شده است. نوع جریان در تمام چشمه‌ها بیشتر از نوع افشان می‌باشد. هم‌چنین نتایج بررسی منحنی فرود نشان داد که چشمه تخت سلیمان با دو رژیم خطی فرود مختلف، عمدتا از طریق ذوب برف به یک سفره تکامل یافته‌ی کارستی تغذیه می‌شود. نتایج حاصل از بررسی‌های ایزوتوپی نشان داد که آب چشمه‌ها از آب‌های جوی نشأت گرفته و بیشتر از طریق برف تغذیه می‌گردند. چشمه‌ها تقریباً دارای منشاء یکسان و تیپ غالب بی‌کربناته-کلسیک و منیزیک می‌باشند. تمامی چشمه‌ها نسبت به کلسیت و دولومیت اشباع تا فوق اشباع ولی نسبت به ژیپس و هالیت تحت اشباع می‌باشند. میانگین تغذیه سالانه برای حوضه‌های آبگیر تخت سلیمان، چوپلی کانی شفا و آلاسقل به ترتیب 44%، 41% و 39% تعیین شد. حوضه آبگیر چشمه تخت سلیمان با استفاده از نتایج بدست آمده و بررسی عوارض کارستی مختلف مشخص گردید.