چکیده: منطقه مورد مطالعه بخشی از زون البرز از منطقه تلمادره تا کیاسر از توابع استان مازندران می باشد. جهت تعیین خصوصیات ساختاری ونقش آن برناپایداری شیبی و همچنین تعیین مکانسیم زمین-لغزش و عوامل تکتونیکی موثر در وقوع آن منطقه مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات چینه نگاری وجود واحدهای سنگی پالئوزوئیک، مزوزوئیک و سنوزوئیک با راستای کلی شمال خاوری- جنوب باختری را تأیید می نماید. سیمای زمین ریختی منطقه به طورعمده تحت تأثیر عوامل ساختاری (چین ها و گسل ها) و جنس واحدهای سنگی می باشد. چین های مورد مطالعه شده، طبق رده بندی ( Fluty (1964 بر مبنای زاویۀ بین دو یال، عمدتاً در ردة باز Open)) و (Gentle) ملایم و به تعداد محدودتر در رده بسته (Close) قراردارند. طبق رده بندی دیگر ( Fluty (1964 در بررسی وضعیت هندسۀ چین خوردگی ها بر اساس شیب سطح محوری و میل لولا، چین های منطقه به طور عمده در ردة SubHorsental.Upright و تعدادی در ردة Recumbent.SubHorsental قرار می گیرند.گسل-های اصلی با راستای شمال خاوری- جنوب باختری همچون گسل لنگر و که دارای سازوکار معکوس چپ بر می باشند. گسل های فرعی مورد مطالعه ازنوع معکوس و نرمال و امتدادلغز بوده و باروندهای متفاوت که ممکن است بیانگر تغییر فاز تکتونیکی بطور محلی در این محدوده باشد. سپس زمین-لغزش مورد نظر را بررسی کرده که از نوع چرخشی می باشد. این زمین لغزش باتوجه به حرکت های مداوم و با خراب کردن گابیون های کنار جاده یک زمین لغزش فعال می باشد. محل رخ داد آن کناره جاده اصلی دامغان-کیاسر در سازند مبارک و جهت ریزش شمال غربی می باشد. پهنه گسلی در نقطه لغزش اولا با ایجاد دره و درنتیجه شیب دار کردن دامنه و همچنین با خرد کردن لایه های سازند مبارک و کمک به افزایش فرسایش زمینه برای ناپایداری شیبی فراهم کرده است. منطقه مورد مطالعه از نظر لرزه خیزی (با توجه به گسل‌های اصلی خرز و شمال البرز و .. که در اطراف منطقه فعالیت می کنند)، نیز منطقه ای فعال بوده و لرزش های متعدد رخ داده می تواند در تشدید ناپایداری شیبی بسیار موثر باشند.