چکیده: نوار آتشفشانی- رسوبی ائوسن عباس آباد در 130 کیلومتری شمال شرق شاهرود، شامل تناوبی از سنگ های بازالتی- آندزیتی و آذرآوری های وابسته به همراه میان لایه های رسوبی به سن ائوسن میانی- بالایی است که در لبه شمال شرقی زون ساختاری ایران مرکزی واقع شده است. طیف ترکیبی سنگ ها ی آتشفشانی این نوار شامل الیوین بازالت، تراکی بازالت، تراکی آندزی بازالت و تراکی آندزیت متشکل از کانی های اصلی پلاژیوکلاز، پیروکسن و الیوین می باشد. تراکم قابل توجهی از زئولیت های اسفرولیتی، رگه ای و کانی های همراه آن ها از جمله کلسیت در حفرات و شکستگی های سنگ میزبان تراکی بازالتی و آذرآواری های وابسته به آن، در افق-های خاصی دیده می شود. زئولیت ها از معمول ترین فراورده های واکنش های شیمیایی بین شاره ها ی گرمابی با سنگ های پوسته زمین طی فرایندهای گرمابی، دیاژنز و دگرگونی کم دما هستند. تغییر در دما، pH، مقادیر CO_2 و H_2O، نسبت Si/ Al و نوع سنگ میزبان، عواملی هستند که سبب تنوع کانی زایی زئولیت ها می شوند. بر اساس نتایج حاصل از داده های پرتو ایکس (XRD) و بررسی مقاطع نازک نمونه های برداشت شده از منطقه، کانی های زئولیتی به ترتیب فراوانی شامل ناترولیت، آنالسیم، تامسونیت و پرهنیت هستند و متعاقب آن رشد چند نوع زئولیت مختلف به صورت متوالی در یک حفره خواهیم بود. این نوع زئولیت ها غالباً در حفرات ترکیبات سنگی بازیک آلکالن و در شرایط دگرسانی دمای پایین و دیاژنزتیک تشکیل می شوند که با شرایط زمین شناسی حاکم بر منطقه کامل مطابقت دارد. ناترولیت، فروان ترین گونه زئولیت در منطقه است که از آن می توان برای گرفتن سختی آب، حذف آلاینده های آلی در پساب ها و فاضلاب های خانگی و صنعتی، به عنوان پر کننده در صنایع کاغذسازی، استفاده در شوینده ها و جذب عناصر سنگین و همچنین در صنعت کشاورزی، دام و طیور استفاده کرد.