چکیده: پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان ها از مهم ترین ویژگی های آن‌ها به شمار می روند. برای برآورد پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان ها از روش های گوناگونی استفاده می شود. مهم ترین، رایج ترین و معتبرترین روش برای برآورد این پارامترها استفاده از داده های آزمایش پمپاژ است. در هر حال، به دلیل عدم دقت در انجام آزمایش پمپاژ به ویژه عدم وجود کارشناسان با تجربه برای آنالیز داده های آزمایش پمپاژ، در بسیاری از موارد نتایج حاصله از آنالیز داده های آزمایش پمپاژ دارای عدم قطعیت می باشند. در این تحقیق، برای صحت سنجی پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان آبرفتی دشت تبریز از 11 آزمایش پمپاژ استفاده شده است. برای دستیابی به این هدف، نتایج مرحله رفت با نتایج آزمون برگشت مورد مقایسه قرار گرفته اند. از آنجایی که در مرحله برگشت فقط مقدار قابلیت انتقال آبخوان برآورد می-شود، برای صحت سنجی پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان دشت تبریز از مقادیر قابلیت انتقال استفاده شده است. به این ترتیب که مقادیر قابلیت انتقال برآورد شده در دو مرحله قبلی (اطلاعات گزارش شده توسط آب منطقه ای استان آذربایجان شرقی) و جدید (اطلاعات به دست آمده توسط نرم‌افزار Aquiferwin32) با مقادیر قابلیت انتقال برآورد شده از آزمون برگشت مورد مقایسه قرار گرفته اند. برای مقادیر قابلیت انتقال برآورد شده قبلی خطای نسبی بین 11 تا 110 درصد متغیر بوده است. حال آن که برای مقادیر قابلیت انتقال برآورد شده جدید خطای نسبی بین 2 تا 9 درصد متغیر بوده است. مقایسه مقادیر خطای نسبی برای دو مرحله مذکور بیانگر این است که در مرحله قبلی عدم قطعیت به‌طور نسبی بسیار بیشتر بوده است.