چکیده: محدوده مورد مطالعه، آبخوان آبرفتی بیرجند است که با مساحت 2/271 کیلومتر مربع در بخش مرکزی استان خراسان جنوبی واقع شده است. شهر بیرجند با جمعیتی حدود 200 هزار نفر در مرکز این دشت قرار گرفته و تنها منبع تأمین کننده ی آب شرب و کشاورزی این شهر، آب زیرزمینی است. بنابراین برآورد تغذیه آب زیرزمینی برای ارزیابی و چگونگی بهره برداری از آبخوان در این محدوده لازم است. به منظور تخمین تغذیه در آبخوان بیرجند، در این مطالعه از چهار روش نوسانات سطح ایستابی، بیلان جرمی کلر، ایزوتوپی و بیلان آب استفاده شده است. بررسی هیدروگراف معرف آبخوان در دوره 12 ساله روند کلی نزولی را نشان می دهد که سالانه حدود 47 سانتی متر افت می کند. به منظور تخمین تغذیه در روش نوسانات سطح ایستابی مقدار آبدهی ویژه با استفاده از بافت غالب خاک در لاگ های حفاری و نتایج آزمون های پمپاژ 6 درصد و مقدار متوسط تغذیه سالانه با استفاده از این روش 9 میلیون متر مکعب تخمین زده شد. مقادیر غلظت کلر در آب زیرزمینی بین 234 تا 2400 میلی گرم بر لیتر و مقادیر آن در بارش از 7.1 تا 28.4 میلی گرم بر لیتر متغیر است. مقدار تغذیه محاسبه شده با استفاده از روش بیلان جرمی کلر حداکثر 2.49 میلیون متر مکعب برآورد شد که با توجه به پایستار نبودن یون کلر در آبخوان، مقادیر آن جهت تخمین تغذیه کلی آبخوان مورد استفاده قرار نگرفت. بیلان آب برای آبخوان آبرفتی بیرجند برای سال آبی 95-94 محاسبه گردید. مقدار تغذیه با استفاده از این روش 11.3 میلیون متر مکعب برآورد گردید. مقدار تغذیه ناشی از بارش در آبخوان بیرجند با استفاده از ایزوتوپ های پایدار اکسیژن 18 و دوتریم بین 0.24 تا 1.3 میلیون متر مکعب تخمین زده شد. در مجموع، مطالعات تخمین تغذیه در آبخوان بیرجند نشان می دهد تغذیه به آبخوان بیرجند از حدود 9 تا 11 میلیون متر مکعب در سال متغیر می باشد. این مقادیر بر اساس روش های نوسان سطح ایستابی و بیلان محاسبه شده که مشابهت آن ها تأییدی بر صحت نتایج این روش ها می باشد.