چکیده: تخمین تغذیه یکی از مباحث اساسی در مدیریت منابع آب زیرزمینی می باشد. در این تحقیق میزان تغذیه به آبخوان آبرفتی آزاد الشتر با مساحت حدود 128 کیلومتر مربع تخمین زده شده است. بدین منظور از سه روش نوسانات سطح ایستابی، بیلان جرمی کلر و بیلان آب استفاده گردید. بررسی هیدروگراف معرف آبخوان در دوره 12 ساله روند کلی نزولی را نشان می دهد. در شرایط فعلی نرخ افت سالانه سطح ایستابی حدود یک متر می باشد. به منظور تخمین تغذیه در روش نوسانات سطح ایستابی مقدار آبدهی ویژه با استفاده از بافت غالب خاک در لاگ های حفاری حدود 5 درصد در نظر گرفته شد و مقدار تغذیه سالانه با استفاده از این روش 28.3 میلیون متر مکعب (46 درصد بارش) تخمین زده شد. بررسی تغییرات زمانی تغذیه نشان دهنده افزایش آن با گذشت زمان می باشدکه این موضوع به افزایش ظرفیت آبخوان برای پذیرش آب تغذیه شونده در پی افت سطح ایستابی مربوط دانسته شده است. میانگین غلظت کلر در آب زیرزمینی 40.23 میلی گرم بر لیتر و متوسط کلر بارش برابر 4.6 میلی گرم بر لیتر اندازه گیری گردید. مقدار تغذیه محاسبه شده با استفاده از روش بیلان جرمی کلر حدود 10 میلیون متر مکعب (15 درصد بارش) برآورد شد. مقدار تغذیه سالانه با استفاده از روش بیلان آب حدود 22.5 میلیون متر مکعب (37 درصد بارش) برآورد گردید. با توجه به رفتار واکنشی کلر در آبخوان الشتر استفاده از مقادیر آن جهت برآورد تغذیه پیشنهاد نمی گردد. با توجه به عدم قطعیت های رایج در تخمین تغذیه به روش های مختلف، ضریب 35 تا 40 درصد به عنوان ضریب تغذیه ناشی از بارش در آبخوان الشتر معرفی می گردد.